eklemleri çıtlatmak

iki kemiğin hareket etmesini sağlayan yapının çıtlatılması.
ben ergenlik dönemimde esneklik gerektiren sporlar ile uğraştığım için vücudumda bir çok yeri çıtlatabiliyorum.
sırt, el bilek kemiklerim, parmak eklemlerim, dirseğim, boynum, dizim, ayak bileklerim ve ayak parmak eklemlerim. bazen istemesiz leğen kemiğim ve bacağımı bağlayan eklem de çıtlıyor. günlük rutin haline geldi çıtlatmak.

teyzelerin ansızın dönüp yapma evladım bak yaşlanınca pişman olursun dediği rahatlatıcı olay.

bulaşıcı bir de, biri yanınızda parmak çıtlatmaya başlayınca gelişine on parmak esnetmediniz mi mesela hiç.
boyun, omurga kısmında kendi kendine bunu başaran herkese imrenmekle birlikte manuel terapi olayını şansa yaşamak olarak buluyorum.

hoff…

afedersiniz ama müptelayım. ay şey bir de boyun hariç her yerimi çeker- sündürür, büker, vurur veya vurar, çıtlatırım. her yerimi ya. o çıt sesi gelince, of, dünyalar benim oluyor.

parmakları çıtlatma konusunda yarışabiliriz. resmen mastor şov nayt kılap. çıttırı-çıttırı.

acil ihtiyaç.

tırsmasam kayropraktik araştıracağım ama o kadar çok seyrettim ki korkuyorum.

cocukken el parmaklarıma çok yapardım. böyle garip bir sanki rahatlıyormusum gibi bir his gelirdi. ailem beni çok uyarırdı, sayısız kez sakıncalı olduğu söylendi ve parmaklarımın potansiyel şeklinin bozulmasından ( parmak eğrilmesi- sık sık parmak çıkmasına/ el kasılmalarına/kitlenmelerine sebep olacak bir hasar vermekten korktuğum için) bu alışkanlığımı terk ettim. şu an yapmıyorum ama yapan arkadaşlara da bırakmalarını öneririm.

ben parmak çıtlamayı seviyordum, bahsettiğim husus, eklemlerin genellerini içeriyor. eklemlerle oynanmaz.. ters bir şey, sizi ortopedi bölümünün kapısına atıyor çünkü..

eklem sıvılarında biriken gaz kabarcıklarının patlamasıdır. sık yapılırsa zararlıdır.