ekmek şarap sen ve ben

ihsan yüce'nin yazıp mazlum çimen'in bestelediği mümtaz sevinç muhteşem okuduğu şiir.

başlığı açan arkadaş ve seven herkes kusuruma bakmasın, ben de çok severim ama bu şiirin adını ne zaman duysam kafamda şu hayali diyalog canlanıyor.*

tanrı : isa oğlum, bu akşam bana gelsene.
isa : tamam baba, ne var akşama yemekte? başka kimse gelecek mi??
tanrı : ne olacak oğlum, ekmek şarap sen ve ben.

(bkz: komünyon) ayinindeyiz zannımca.

ekmek şarap sen ve ben
bir de sabahın dördü
dışarda kar
odamız ılık
gözlerin ılık ılık damlarken boş kadehe
anlattın bana ağzı sarımsak kokan bir oğlanla yattığını
aşkı tattığını, karım dediğini ve aldattığını
kıskandım gogen’i tahitilim
terlemiş vücudunu silerken
cüzzam mikrobunu ve yaktığı kulübesini
saçların bağlamıştı ellerimi muz kokulum
güneşi doğurmuştu ölü cisim
martı çığlıklarıyla bir sahil kayalığında
nefesin vücudumu yakıyordu yer yer
sam yelim sahra-i kebirim
kahrettim her şeye o gün
babanın şarap çanağına,
gogen’e,
kadere,
sana,
bana,
bir de gittiğin arabanın tekerine
ne diyordum arkadaş….
diyordum ki ben bu zıkkımı içmek için içerim
ama içerken düşünmem neden içiyorum diye
daha sonra yaparım hayatın felsefesini
sırayla olurum fatih, selim, kanuni
bazen kadın hamamında tellak….
bazen christoph colomb
napolyon’ken düşünürüm elbe’de geçen günleri
timur’ken beyazıt’ı yenişimi….
bir kere aristo’nun hocası olmuştum
ona verdiğim dersle gurur duymuştum
bazen jan dark’ı kurtarmak için çalışan bir kahraman
bazen odunun ateşleyen bir cellat olurum
eğer daha da içersem
shakespare halt etmiş derim karşımda
salyalı dudaklarımdan yayık sesimi dinlerim de
işte mozart’ın aradığı melodi bu diye gülerim
enayiymiş be platon…
bir içsin de görsün….ne felsefesi varmış bu hayatın
anlasın geçmişi kınalı dünyanın kaç bucak olduğunu
ıslak kaldırımlarda yürürken acırım
önde yalpa vuran sarhoşun zavallı haline
ukalalık işte derim neme lazım senin
kendine bak; sende bir serserin bir sarhoş….
ve yavaş yavaş kaybolur acı kahkalarım
şehrin izbe sokaklarında
yavaş yavaş kaybolur benliğim…

başlıktaki “sen”’in kim olduğuna bağlı.bu önemli bir detay.

bir ihsan yüce şiiri.

isa’ya mektup.

bir ihsan yüce şiiri. mazlum çimen tarafından ilk albümünde de okunmuştur.

ilk üç dizeyi yaşamışlığım var.
dördüncüsü muallak.

güzel bir şiirdir.

ihsan yüce şiiridir.

napoli’de evinde misafir olduğum kadın ile yaptığımız şey, fırından sıcak ekmek çıkarıp şarap kadehine batırıp yemiş saatlerce sohbet etmiştik.
bu güzel şiir bana o güzel akşamı hatırlattı.

türk sinemasının usta isimlerinden biri olduğu kadar çok sayıda filmin de senaryosunu yazan ihsan yüce'nin kaleme almış olduğu şiir; mazlum çimen tarafından bestelenmiştir.

şiirin yalnızca birkaç dizesi ezberimde,
oldukça tesirli bir şiir olduğu görülmektedir.



"...
kahrettim her şeye o gün
babanın şarap çanağına,
gogen’e,
kadere,
sana,
bana

bir de
gittiğin arabanın tekerine
..."