ekmek ve şarap

birçok kültürde kutsanmış iki besin. vaktiyle kutsallarmış şimdilerde ise romantize ediliyorlar. ekmek* alın teri-iş-aş seremonisi üzerinden romantize ediliyor ve şarap* ise genelde yıllanmışlık-tutku-kadın-aşk seremonisi üzerinden.

neticede bakarsan ikisi de birer gıda maddesi ama işte... biz insanlar gerçekten çok tuhafız.

biraz da deniz tuzuyla bambaşka bir kombinasyon oluşturmak mümkündür.

başlığı okuduğum an aklıma ilk gelen şeyi yapıp mazlum çimen'den şu şarkıyı paylaşacağım. *

ekmek yoksa pasta yesinlerrr

(bkz: efkaristiya)