ekonomik sıkıntıdan bahsedip her gün rakı alemi yapan kişi

çıkar telefonunu.


ulan ben o kadar içemiyorum. nasıl başarıyorsunuz.
orta halli bir mekanda rakı sofrası minimum 10k.

bakıyorum maşaallah işler iyi hani.

ağlamayın bari komik oluyor.

kaç para ulen bir flüt?

benim bu bana giren çıkan yok tuzum kuru ben halka giren çıkan olmasın diye uğraştım.

her gün alem yapabilecek kadar sabunum sarı tuzum kuru. ben pazardan dönerken bir maydanoz, iki domates yarım kilo kayısı almış kadın için çabalıyorum.

gelir ne kadar yüksekse, gider de o kadar çok oluyor.
yani ekonominin düşüşünün her insana farklı bir yansıması oluyor.
konu o niye her gün rakı içiyor olmamalı, "ben niye her gün içemiyorum ulan?!!" diye sorgulamak olmalı.
çünkü akşam olduğunda, bir mekanda iki üç kadeh içmek standart yaşamın bir hali aslında.
bizim ülkemizde neden lüks?
konu bu.

bu konuyu papatya ile daha bugün konuştuk. zenginin sıfırı ile fakirin sıkıntısı kartezyen koordinatta aynı yerde değil. o 20 milyon kredi çekip ihaleyi alamadığı için ekonomik sıkıntıdan bahseder, sen muzun kilosu 130 lita olmuş diye ekonoöik sıkıntıdan bahsedersin. papatya oturttu yanına hepsini anlattı tane tane. ben büyüyünce zengin olucam dedim. pişman olma da dedi. (bkz: swh)