elde olmayana duyulan istek

insanoğlunun en büyük yanılgılarından biri.
her zaman bizde olmayana istek duymak.

çok komik bir örnek olacak belki ama cidden bir örnek vereceğim. kendime bile ders olan.

beş yıl önce falan bir yerde rastgele bir parfüm koklamıştım. o zamanlar öğrenciyim tabi alamıyorum çok pahalı. derken yıllar geçti ben parfümün adını aklımda tuttum almak için ama parfüm piyasadan kalkmış. yatıp kalkıp onu sayıklıyorum. o arada da başka bir parfüm aldım ama geçici benim için. asıl güzel koku oydu ama yok diyorum. yine de sıktığım da fena değil diyorum.

derken bu parfüm piyasaya gelmiş. geçenlerde koşarak gittim aldım. hatta dedim 4-5 tane mi alsam ya yine kalkarsa koklamadan yapamam. şovlara bak.
derken eve geldim parfümü sıktım. hüsran.
sanki yıllardır sayıkladığım parfüm bu değil. hayali istemişim ben. fark ettim ki bu parfümün yerine aldığım fena değil dediğim parfüm çok güzelmiş. şimdi sırf o kadar sayıkladığım için bunu sıkıyorum ama aslında geçen seneki parfümün daha güzel olduğunu biliyorum.

yani özetle, olmayan daha güzel kalır hep akılda. bu bir yanılsama. kanmamak lazım. elimizdekini sevmek lazım. olmayanı beklemek, hep bir şeyleri aramak bazen de doğru değil. çünkü bulduğumuzu sandığımızda aslında aradığımızın o olmadığını fark etmek acı oluyor.

bencillik ya. baska aciklamasi olamaz.

elimde olani isterim, elimde olmayanla isim olmaz.

ve sokrates'in o müthiş bilgelik akan sözünü akıllara getirmiş başlıktır " elindekiyle yetinmeyen, elde etmek istedikleriyle de yetinmez" evet.

ulaşılmaz olanın daha cazip gelmesiyle alakalıdır.

elde olmayana duyulan istek boş bir vaattir. insanın kendi karanlığına ışık tutmaya çalıştığı bir vaat. parlak bir ışık zannedilen bu yanılgı sonrasında büyük bir hüsran duyulabilir. o yüzden boş vaatleri bırakıp elde olana sarılmak gerek!