pırıltı yazar profili

erkek erkeğe sanmıyorum şunu yapsın.

6 ay içinde iki kez hiç tanımadığım 2 kadından iltifat aldım.
ikincisi bugün yaşandı. bir hanım bana pardon diye birkaç kere seslendi. benim de arkam dönüktü sonradan üstüme alındım. dönünce, söylemeden geçemedim çok güzel görünüyorsunuz dedi. allah hu kadını bana melek olarak gönderdi.
çok çok mutlu oldum. huzur buldum. çok güzel kalpli insanlar da var işte.
sizi yaradana şükürler olsun.

ben eskiden pek bir şey almayan, fazla alışveriş hesabı olmayan, kartı olmayan üyeliği olmayan biriydim. kendi kendime yaşardım.

ama son yıllarda öyle çok şey aldım, çok yere para harcadım, farklı hizmetler aldım üyelikler açtım ki. kendimi kaybolmuş hissetmeye başladım. bu normal mi bilmiyorum. bu kadar yerde üyeliğim olmasından mutsuzum mesela. e sil diyeceksiniz ama oldu bir kere bence verileri verdim.
ne bileyim çok şey deneyimlemek bile kaybolmuş hissettiriyor. bu biraz da kendi hakimiyetimde olan parayı çar çur etmekten korkmayışımdan.
o kadar bilinçsizce kartı temassız okutup geçiyorum ki kaç para harcadım bilmiyorum aldığım şeyin kaç adet olduğunu bilmiyorum. bakmadan almak hep hayalimdi. hesaplamadan almak, ama ben ucunu kaçırdım. her şeye hemen hesap oluşturuyorum mesela. mail adresime bir sürü posta geliyor. istemiyorum bu kadar mail, mesaj.
mesaj kutumda okunmamış 50 mesaj oluyor. her şeye hakimiyetimi kaybettim.

her şeye onaya tıklıyorum. her sözleşmeyi okudumı işaretliyorum.

bakıyorum herkes böyle yaşıyor, belki ben eskiden çok kapanık yaşadım diye şuan fazla geliyor bilmiyorum. ama her şeyi kapatıp gidip bir köyde nakitle yaşamak istiyorum. üstelik 1990 larda.

kendinden veya bir başkasından dolayı gururlanmak.

geçenlerde çalışıyorum, karşı masada da bana soru sora sora işi öğrenmiş bir kız çalışıyor. kızı ben eğittim gibi bir şey. hatta herkesin yapamadığı bir şeyi benden öğrenip ilk yapanlardan. ama biraz uçarı bir kız. her girdiği işten 2 ayda çıkmış. pek sıkılgan.

onu karşı masada ciddi ciddi ekrana odaklanmış görünce bir süre izledim. işte benim kızım be falan diye. sonra fark etti o da bana bakınca kaçırdım tabi gözlerimi. koskoca da kıza aferin diyemiyorsun yüzüne.
ama onu çalışırken izlemek beni çok mutlu ediyor

dinlenmiyor şu gönlümün kavuşmak endişesi

şimdi buraya bu akşam bir an için aklımdan geçen bir şeyi yazacağım.

ilkokulumun önünden geçiyorum her gün. her gün ama. ilkokuldan beri. bir an dedim o günlere geri dönsem de bugünü değiştirsem.
sonra o zamandan beri bir daha hiç önünden geçmeyen, bambaşka bir hayat kuran, doktorluk yapan, evlenen, gezen, istanbulda yaşayan biri.

önemli olan her gün yakınında olmak değil ki. önemli olan ordayken iyisini yapmak. ben işte her gün keşke diye önünde de ağlasam fayda yok.
üzücü.

o kadar çok reklam fırlıyor ki son zamanlarda. itekleyip ana sayfaya ulaşmak imkansız

huzur gerginlik salmışlık hepsi

şaşırdın mı yasak ne ayoll

kıpır kıpır şarkı

@bez bebek nana ilknur

ya bu kartı çok beğendim.
hani çocukken annenin cüzdanına özenirsin kartlarına özenirsin ya. kendin de saçma sapan reklam kartlarını oyuncak cüzdanına koyarsın. öyle işte. her kullandığımda kendimde o çocukluk mutluluğunu hissettim. kırmızı kalpli malpli allam ya

bugünden olur mu

çok hoşuma gitti

birkaç yazara sesleneceğim. sizi hiç tanımıyorum ama nickleriniz o kadar güzel ki entry okur gibi nickinizi okumayı çok seviyorum

bilimsel bir tezim yok ama bu üstüne git yen mantığı yalan olabilir mi?

korktuğum şeyleri yapıp başarıyla ayrılıyorum ama bir benzerini yapacağımda yine aynı korkular sarıyor beni

söylemeyin büyü yaparlar ay ay

giriş kapısı olan cumadayız. çok keyifliyim. huzur dolu bir gün

allah verme gösterme de çok da çirkin bir olay ya. bir kadın olarak bakıyorum, nasıl bu kadar çirkin bir şeye sevinebilir insan?
stat çıkışı mı burası ne meşaleyle geliyonuz? babam da evde kokoreç yapsın o zaman.

ben sade, klas hareketlerden hoşlanırım. güzel bir buket çiçek bana yeterli. meşale tüteceğine gelen adamın parfümü yeter.

böyle saçma sapan işleri yapan insanlar bir de bununla övünüyor. neyse hakaret etmek istemiyorum

eskiden kadınların dertleri kocalarının diş macununu ortasından sıkması falandı.
hergün diş fırçalarken aklıma geliyor ve özlüyorum bu dertlerin yaşandığı zamanları

o kadar alışkınım ki, bundan başka hayat bilmiyorum.
eşli hayat, yol arkadaşlı hayat nasıl hiçbir fikrim yok. çoğu şeye yabani ve uyumsuz kalırım büyük ihtimalle.

zaten biriyle kendimi hayal etmek bana zevkten çok korku veriyor. her şeyi hesaplayıp sonunda yalnızken daha rahat olduğum fikrine varıp yine yalnızlığıma şükrediyorum.
keşke buna alışkın olmasaydım. keşke bu kadar yabani olmasaydım biriyle birlikte olmaya

valla ne gelse çok sevinirim. çok güzel renk renk çiçekler var. buketlere bakıyorum hep