eleştirilmekten zevk almak

yıkıcı olduğunda değil ama yapıcı eleştirilere can kurban dediğim durum.

insanı başarıya sürükleyen nadir durumlardan birisidir.

hakaret ve kırıcı olmadığı sürece sevdiğim şeydir. ufuk açar, öğrenmeye teşvik eder.

zevk almak değil ama yermeden yapılan eleştiri ve önerilere açığım, önem veririm.

yapıcısı hoşuma gider. yıkıcısında ağlarım ben

yapıcı eleştirilsek bizim de hoşumuza gider de hep yıkıcılara denk geldik be abim

yapıcı olanlar değerlendirildiğinizi ve önemsendiğinizi gösterir.
saldırı şeklinde olanlar bir miktar can sıksa da açıkcası insana “lan demek ki bu laleden daha iyi bir şeylerim var kıskanıyor, zedelenen egosunu tatmin etmeye çalışıyor.” dedirtir ondan zevk verir.
çok takılmayıp, dalganıza bakın. siz sizsiniz işte, iyisiyle kötüsüyle, doğrusuyla yanlışıyla.

kendimde fark edemediklerimi fark ettirmesi adına evet zevk vericidir.

eleştirdiğiniz konuda gerçekten haklıysanız karşınızda doğru olduğunu bile bile size katılmıyorsa eleştirmeyi sonuna kadar yaptığım zevk aldığım durumdur.

yalanla mutlu olmaktansa doğruyla üzülüp toparlanma gerçeği için gerekli olan eylem.tabii doğru kişiden,doğru yerde ve doğru zamanda.

benim bu, alabilirim hatta 1 dal.

eleştirilmek güzel birşey, gerçekten iyi birşey ancak türkiyede eleştiri çok az, genellikle laf atma ve aşağılama gibi gerçekleşiyor.

halbuki gerçek eleştiri, birşeyin hatasını tespit edip yerine iyi bir seçeneği önermek ve onu daha iyiye götürmektir.

bir örnekle inceleyelim, diyelim çorap-ayakkabı uyumum beğenilmedi, yapılan ....'ma benzemişsin, .... gibi olmuşsun, yok şöylesin yok böyle

bu eleştiri değil, bildiğin aptalca bir söz dizisi sıralanıyor sadece

gerçek eleştiride ise önce iyi yanlar söylenilir, örneğin ayakkabın çok şık ve çok zarif gözüküyor üstelik pantolanlada uyumu müthiş olmuş ancak - işte burada eleştiri geliyor - sanki çorap uyumu olmamış gibi ( yani kırmadan incitmeden olabildiğince kibar oluyoruz )

ardından en azından 3 yapıcı öneri dizilmesi "şart", yani bu çoray rengi yerine şu renk sana daha çok yakışır, hatta şu renk seni çok elit gösterir, yada daha kısa çorap deneyebilirsin hepsi sana çok yakışır.

yani olay şu, karşımdaki kişi, sen süpersin ancak şu tercihin seni daha az süper gibi gösteriyor, onu düzeltirsen harika gözüküceksin.

gerçek eleştiri bu arkadaşlar, bi tarafıma benzemişsin eleştiri değil , laf sokma.

bu yüzden gerçek eleştirmenlere tonla para ödeniyor.

büle eleştircekseniz, benide eleştirebilirsiniz.

her eleştiri beni daha iyi yapıcak.

esen kalın.

feedback alıp kendini geliştirmeyi sevenlere mahsus bir duygu. aşağılanmaktan zevk alanazoşistlerle karıştırılmamalıdır.

bandıra bandıra ye beni hiç doyamazsın tadıma

eleştirildkçe inadına yazmak

eleştiri gerçekten nimettir. itham değilse kendi hakkınızda eşsiz bilgilere erişirsiniz eleştiri sayesinde. ama eleştiren gözün sağlamlığına eminseniz olur bu. "hmm peki" dediğiniz anlar olmuştur. kişi kendisinde de olan bir sorunu karşı muhatabında gördüğünde hastalıklı bir bağ geliştiriyor da olabilir. benim bende de olan sorunlara sahip insanları gördüğümde tedirgin olduğum oldu. fakat kibirli biri olduğumu çok sevdiğim birinden öğrendim. beni hakikaten çok sevdiğine emindim. "o söylüyorsa bi bildiği vardır" diyebiliyordum. nerede nasıl davrandığımıysa o kadar da iyi bilmiyordum. çok gençtim henüz. bakışlarım bile değişiyormuş bazen. bilemezdim ki bunu. insan en çok kendine kördür. çok alışığız kendimize. senelerdir bu bedeni ve aklı tecrübe ediyoruz.

eleştiriliyorsan demek ki eleştiren kişinin dikkatini çekmişsindir. üzerinde gözlem ve analizler, hakkında bir takım çıkarımlar yapılmıştır. bu yüzden olumsuz olsa dahi eleştirilmek hoşuma gidiyor çünkü ciddiye alındığımı hissediyorum.

çok severim. kimlere dert olmuşum da acaba benimle ilgili düşüncelerini beyin süzgecinden geçirip yorumlamaya kalkmış. ayrı bir zevk verir. eleştiren kişi de çok önemli tabi burada. herhangi bir vasfı olmayıp sadece konuşmaktan, eleştirmekten beslenen insanları ciddiye almıyorum. ama diğer türlü belli bir bilgi birikime sahip, iyi insan olmayı ve kalmayı başarabilmiş kişiler sadece eleştirmek değil canımı yesin sesim çıkmaz. o çünkü nasıl eleştireceğini de bilir.

hayatımda birkaç kişi var ki onlar tarafından eleştirildiğimde çok dikkate alıyorum. çünkü bir insandan hiç ama hiç olumsuz eleştiri almadıysam ona güvenemem. ama yerinde eleştiriler yapan, gerçek düşüncesini paylaşan insanlar bana çok güven veriyor. biliyorum ki nasıl olumsuz eleştirileri doğruysa olumlu eleştirileri de doğru.

bu yüzden, evet birkaç kişinin eleştirilerini dinlemekten keyif alıyorum. onlar benim üçüncü gözüm.

zevk alacak şey mi kalmadı diyeceğim başlıktır.

eleştirilmek (rasyonel ve argümanla eleştiri elbette) zevk vermez ancak fırsattır. fırsatı da değerlendirmek gerekir.

hafif (bkz: mazoşist) yönelim yoksa zevk için başka kanallar vardır.