en büyük savaşının kendinle olması

t: bazen ansızın gelen aslında benden daha çok bana zarar veren kimse olmadı hissidir.
bağımlılıklarınız, takıntılarınız, hayatınıza aldığınız insanlar ve seçimleriniz...
hepsi belki bilerek belki istemeden bilinçaltınız dışa vurumu.
tüm bunları bilerek yine aynı hataları yaparsınız, aynı rakıyı içersiniz aynı kadının peşinden koşarsınız aynı gece de yine aynı yanlış seçimleri yaparsınız.
çünkü sizin en büyük savaşınızın her iki tarafı da sizin bir parçanız.

kendini yiyip bitirmek
içten içe kendini suçlamak
acı çektikçe hakettiğini düşünmek

+what's wrong with me?
+oh don't open that door.
(bkz: chandler bing)

ateşkes bile yapamayacağın,sonsuz,lanet durum.

ınsan en çok kendine zarar verir. her şeye raģmen mutlu olmak zorundayız. çünkü sonunda en çok acı çeken yine biz oluyoruz.

cakma donkisotlar sizi.
duyarciliga bak kendinle savas.
kendinize soz gecirecek kadar iradeniz yoksa zaten dizginler baskasinin elindedir ki bu durumda sadeve nefes aliyorsunuz, yasamiyorsunuz.

tebuk savasi donusunde peygamber'in de buna benzer 1 soz soyledigi gecer rivayetlerde.

donuste diyor ki, kucuk savas bitti, simdi buyuk savasa gidiyoruz minvalinde 1 sey diyor.

yani nefsimizle olan savasimiza.

ne meraklısınız yahu savaşa, savaşmaya, rekabete. dış güçlerin oyununa gelmeniz hep bundan.motive/ikna olmak için hep bir düşmana ihtiyacınız var. zaten varoluş bir savaş ve kendini gerçekleştirmek hep mücadele istiyor. kast edilen ne olursa olsun kullandığınız kelimelere dikkat edin. hakikaten kendi kendinizi yok edersiniz.

hariçten gazelciler abilerimizin şu şekilde anlattığı durum;

kendimi bildim bileli
kendimi bilemiyorum
aramakla bulamadım
meraktan da cayamadım

korkuyorum ölesiye
sığındığım şu siperde
savaş bitmiş benim için
mermi bunu nereden bilsin