en sevilen şairin ölmesi

bir okur için can yakıcıdır.

bıraktım acının alkışlarına 3 haziran 63ü!

artık başın sıkıştığında varılacak limanın gitmiş gibi... sanki her şey mümkün ama aynı zamanda imkansızmış gibi...

şairler ölümsüzdür. bedenen gitseler de mısralarda yaşarlar bir ömür.

en sevdiğim değil ama sevdiğim şairlerden olan (bkz: küçük iskender) çok üzülmüştüm.
kezâ en sevdiklerimden biri olan (bkz: yusuf hayaloğlu) da ölümüyle yıkmıştı beni. o öldükten sonra (bkz: yılmaz odabaşı) ya tweet atmıştım ve "nolur kendine dikkat et bizi terketme" demiştim. kendisi de bana "kardeşim benim" diye cevap vermişti.
sonuç olarak;
"o iyi insanlar o güzel atlara binip, çekip gittiler.".

rahmetlinin ölümü dün gibi hatrımda. 1867'nin sıcak bir yaz günüydü.