1.
mert mutlu ve abisinin birlikte yazmış olduğu 112 sayfalık eser olup şiir türünde yer alıyor;
abisiyle yazdığını kitabın önsözünde söylüyor.
şiirler hakkında konuşmak gerekirse; modern dünyanın yozlaştırdığı insanın yalnızlığı, kendi değerlerini unutmaması gerektiğinin salık verilmesi ve zaman tarafından değiştirilmenin huzursuzluğu şiirlerde ön planda gibiydi.
''şair''in kendi doğrularını nasihat kisvesi altında empoze etmeye çalışmasını sevmedim.
dolayısıyla benim için sınıfta kalan şiirler oldu, hem o yüzden hemde şiirlerin güçsüz ve düzyazıya benzeyişinden ötürü gerçek şiir olarak değerlendiremedim.
ha iyi dizeler yok muydu elbette vardı ama birkaç iyi dize iyi şair olmaya ve kitabın bütünlüğünün iyi olmasına yetmez.
metnin genel olarak iyi olması gerekir.
şiirlerin konusuna gelecek olursak; bazı şiirlerde aşk, acı ve geçmişini unutanın geleceğinin olamama ihtimali, insanın her yerde kendini araması, hayatta yaşadığı zorluklar, ölüm ve ölümün insan için önemi, ölümün bir silgi olma ihtimali, insanın kendini üstün görmesi, kibirli olmak gibi durumların şiirlerde işlendiği söylenebilir.
şairin idealize etmeye çalıştığı insan prototipinin bir hayal olması ve kaybolan özün kazanılmasının imkansızlığı, insanın kötü yönde değişimi, şiirlerin ortak özelliğiydi denilebilir.
eksik kalan her şeyde ben vardım.
yaşamadığınız hiç bir şeyi gerçekten hissedemezsiniz.
yanlışı ilk kendinde aramazsan içindeki hakikatı bulamazsın.
bir çok ceset barındırır her bir sözüm.
haydi toparlan yüreğim
gitmek sırası bizde...
sustuk!
ağır ağır ölürken kelimeler.
her sigara içmede yakarken bütün enteresan hayalleri.
izlerken en sahtesinden gülüşleri.
artık sevmemeyi tercih etti.
kaybettim ama neyi?
abisiyle yazdığını kitabın önsözünde söylüyor.
şiirler hakkında konuşmak gerekirse; modern dünyanın yozlaştırdığı insanın yalnızlığı, kendi değerlerini unutmaması gerektiğinin salık verilmesi ve zaman tarafından değiştirilmenin huzursuzluğu şiirlerde ön planda gibiydi.
''şair''in kendi doğrularını nasihat kisvesi altında empoze etmeye çalışmasını sevmedim.
dolayısıyla benim için sınıfta kalan şiirler oldu, hem o yüzden hemde şiirlerin güçsüz ve düzyazıya benzeyişinden ötürü gerçek şiir olarak değerlendiremedim.
ha iyi dizeler yok muydu elbette vardı ama birkaç iyi dize iyi şair olmaya ve kitabın bütünlüğünün iyi olmasına yetmez.
metnin genel olarak iyi olması gerekir.
şiirlerin konusuna gelecek olursak; bazı şiirlerde aşk, acı ve geçmişini unutanın geleceğinin olamama ihtimali, insanın her yerde kendini araması, hayatta yaşadığı zorluklar, ölüm ve ölümün insan için önemi, ölümün bir silgi olma ihtimali, insanın kendini üstün görmesi, kibirli olmak gibi durumların şiirlerde işlendiği söylenebilir.
şairin idealize etmeye çalıştığı insan prototipinin bir hayal olması ve kaybolan özün kazanılmasının imkansızlığı, insanın kötü yönde değişimi, şiirlerin ortak özelliğiydi denilebilir.
eksik kalan her şeyde ben vardım.
yaşamadığınız hiç bir şeyi gerçekten hissedemezsiniz.
yanlışı ilk kendinde aramazsan içindeki hakikatı bulamazsın.
bir çok ceset barındırır her bir sözüm.
haydi toparlan yüreğim
gitmek sırası bizde...
sustuk!
ağır ağır ölürken kelimeler.
her sigara içmede yakarken bütün enteresan hayalleri.
izlerken en sahtesinden gülüşleri.
artık sevmemeyi tercih etti.
kaybettim ama neyi?
devamını gör...