enflasyonist bir ortamda işçiler ve işverenler

eskiden, çalışan işçiler(dedelerimiz) istanbula gelip ev araba alabiliyorken, hatta fabrikada çalışan bir adam kendi fabrikasını kurabiliyorken (hepsi değil ama yapanlar var), şimdi evin kirasını zor ödüyor işçiler. emeklilerin bir kesimi zamanında evi arabayı aldı, şimdi kahvede keyif sürerken bunlara bizim zamanımızda zordu, sıralar vardı.
bak biz çalıştık aldık. sizde çalışın alın diyecek kadar empati yoksunu varlıklar.
lakin bu işin bir yüzü, diğer yüzünde de batan esnaflar, iş yeri sahipleri vs var. söz konusu işçi maliyetleri artınca işverende zora girdi. sonuçta bu adamda bir yatırım yaptı ve emeğinin karşılığını almak istiyor fakat ağır vergi yükü ve çalışan masrafları ile ya batıyor yada batma noktasına geliyor. buda üretimi azaltıyor, üretim azalınca daha çok zam yiyor ürünler. çok berbat bir durum gerçekten.