ennio morricone

ilk bestelerini 6 yaşında yapmaya başlayan italyan müzik dâhisidir. 1928- 2020 yılları arasında yaşamıştır. tarihin en etkili müzikleri arasında gösterilen the good the bad and the ugly (film) film müziğinin bestecisidir. asıl ününü spahgetti western filmlerine yaptığı müzikler ile kazanmıştır.

the ecstasy of gold isimli şaheser başta olmak üzere nice kült filme kült eserler kazandırmış, lafta değil gerçekte bir efsane olan besteci.

şahane soundtracklere imza atan italyan müzisyen. kendisi 91 yaşında 6 temuz 2020 tarihinde hayata gözlerini yummuştur.

müziklerini yaptığı film ve televizyon dizilerinin sayısı 500'ü geçer. bestecinin çalışmaları elektronika'dan rock'a, konçerto'dan avant-garde caz'a kadar çok geniş bir yelpazenin içinde yer alır. bunların yalnızca yüzde 30'u western tarzında olmasına rağmen, en çok bu işleriyle ün kazanmıştır. morricone'nin kalabalık olmayan, rafine müzik tarzı bilhassa iyi, kötü ve çirkin (sergio leone, 1966) ve once upon a time in the west (sergio leone, 1968) gibi klasik spagetti western'lerinde kendini gösterir. daha yakın zamanlarda, misyon (the mission,roland joffé, 1986), dokunulmazlar (the untouchables, brian depalma, 1987), ve cinema paradiso (giuseppe tornatore, 1988) gibi filmlere yaptığı müziklerle konuşulmuş ve iyi eleştiriler almıştır.

çok defa hakkettiği oscar ödülünü 2016 yılında hateful eight'in müzikleriyle almıştır.

kendisini the good, the bad and the ugly ile tanıdığım efsane italyan müzisyendir.

dünya üzerinde yürümüş gelmiş ve geçmiş en iyi bestecidir en iyi conductordır en iyi film müzik yapımcısıdir. wow! hold your horses boi, what about hans zimmer??!
evet hans zimmer, morricone üstadın mirasını devam ettirecek tek isimdir. sözlerimi il tramanto ile bitiriyorum. oğlum olursa koyacağım isimdir bu arada:

dahi besteci ve büyük müzik insanıdır. hepimizin yaşamındaki en hüzünlü, en sevinçli, en maceracı anlarımızın bir nefes gibi fon müziğinin duyumsamalarının yaratıcısıdır. kendisini sevgi ve hürmetle yad ederim.

hans zimmer falan bokunu yiyemezler bu adamın.. herhangi bi ost'sini 2 dk dinle hemen robert de niro gibi yürümeye başlıyosun bi cigara yakıp gözlerini kısıyosun sağa sola kısa bakışlar atıyosun adımını atarken önce topukların yere çarpıyo pantolonunun paçası genişliyo sağ gözünün altından et beni fışkırıyo öyle bi adamdır ennio..

kendi ekolünü yaratmış birisinin kıyaslaması olmaz...
tıpkı the doors gibi.

bu 1963 tarihli pembe panter için henry mancini bestesi, meglio stasera;


bu da aynı şarkının 1964 tarihli ennio morricone ve orkestrasının yorumu;


*