entelektüel insanların hayattan keyif alamaması

var böyle bir şey.
bakıyorsun kadın yahut adam çok donanımlı ve zeki fakat hayattan keyif almak şöyle dursun , memleket meselelerinden kafayı yemiş durumda.
öte yandan cahil güruha bakıyorsun , adamlar çok mutlu . gereksiz bir mutluluk hali var bu insanlar arasında.
uzun lafın kısası şu hayatta bilmeyeceksin aga.
gerisi hallolur bir şekilde.
edit : yarı cahil bir yazar olarak gözlemim bu . entel falan değilim.

cok dogru. almiyorum hayattan keyif falan. tam beni tarif eden baslik olmus.

emrah safa gürkan hocamız tarafından; "mutlu olmak için belli bir aptallık seviyesi gerekiyor" şeklinde özetlenen durum.
şu linkten görülebilir;
x.com/umutanil0612/status/1...

keyif alabileceğiniz bir ülkede yaşamış olsanız öyle demezdiniz abiler. şartlar berbat, insanlar öküz olunca mutluluk ile hayat ters düşüyorlar birbirlerine.
yoksa hayatın daha güzel yaşandığı memleketler var. var da işte bize uzak..