ergenlik döneminde yapılanlar hatalar

yanlış kıza aşık olmak ve sigaraya başlamak bunlardan sayılabilir. bağlantılı da olabilir ayrı ayrı da.

yersiz çekingenlik

insanlara çok fazla değer biçmek ve hep hatalı hissetmek

iki gram adam yerine konulcaz diye başarının peşinden çok koşmak.

bir s.ke derman olmuyor oysa. keşke uslu hanım kız olacağıma kuzenim ve arkadaşlarım gibi takılsaydım. en azından 29 yaşıma geldiğimde terapist bana “kadınlığını reddediyorsun” demezdi.

kendime dünyayı dar etmek. takıntılı biri olmak. oysa ki bir insanın en eğlenceli geçireceği yıllar bence lise yıllarıdır.

amerika'dan geri dönmek. hayatımın hatasıydı bence.

kendini birilerine kanıtlamaya ve kabullendirmeye çalışmak.

hatalarımdan pişman değilim, o hataları yapmasaydım şu anki ben olmazdım. hatalar insanları olgunlaştırır bence.

kendime hata yapma şansı tanımamak fakat bütün akranlarıma bu lüksü sonuna kadar vermek. "aman çocuk daha o" diyip hep alttan aldım ya. yeni yeni fark ediyorum bunu. oysa ben de çocuktum. benim de hata yapma lüksüm vardı. fakat kendime hiç bu şansı tanımadım. bu yüzden herkesin hasretle anımsadığı yıllar benim rüyamda bile görmek istemediğim dönemler.

neyse şimdi en azından taviz verdiğim şeyler azaldı biraz.

kendime gereği hiç olmayan sınırlar koyup aslında çok güzel yaşayabileceğim anıları yaşayamamak. üşengeçlik ve bilinçsizlik nedeniyle kendimi, özümü tanıyamamak. ne istediğimi bilememek.

girdiğim ortamda çok dikkat çekiyordum. insanların bana olan ilgisini sonunu düşünmeden kullandım. sonunda öyle bir beddua aldım ki hala çekiyorum. hak ettik en azından ziyadesiyle. eyvallah.