erkeklerin hep güçlü olma zorunlulugu

toplumsal rollerdir.

hep hesabı ödemek, babanızın cenazesinde bile ağlamamak, bütün sorumluluklari tek başınıza yüklenmek mi istiyorsunuz gerçekten?
yoksa hesabı ve sorumluğu bölüsmek, yaralandiginizda merheminiz olmamız, cenazede aglayabilmeniz mi tercihiniz?
hayat arkadaşınızın size denk olmasından korkmakta yanlış olabileceğiniz aklınıza hiç geldi mi?

"kadınlararası verme referans sistemi" isimli bir şey olduğuna inanıyorum. buradaki yazılı olmayan kurala göre, bir kız ağzımıza etse de, arkasından konuşmamalı.
şimdi bu durumlar olunca, erkeğe vakur durma sorumluluğu yüklenmiş. yoksa karşımızdaki yeni kız, "eğer gödlük yaparsam, bu adam benim hakkımda da konuşur" diye düşünecek ve vermeyecek. vermesini istiyoruz oysa.

bu nedenle, kızın birisi, bizi böyle üzgün halde, sinirden kıpkırmızı olmuş suratla görünce soruyor . "noldu cnm domates gibi olmuşsun, yenge mi kaçtı" diyor. "yoo gayet normal" diyeceksiniz işte burada. kural bu çünkü. dediğim gibi, yazılı olmayan bir racon bu.

ps: ben 7 kez kalp krizi geçirdim 20 senedir. gayet normalim. tüm kadınları çok seviyorum hepsi gayet normal.

kim sever valideye pederden başka ağzımıza sıçan yok hükmü kederden başka.

(bkz: yok öyle bi şey)
oytun muydu neydi, şu kıvırcık gözlüklü doktor var ya, bi konuşmasında diyo ki kadınlar ağlayan erkeklere yükseliyormuş. östrojen, oksitosin ne varsa salgılıyormuş ağlayan erkek görünce.
o yüzden kadın görünce 2 damla pıtlatın bence beyler.

bu arada hep güçlü olma zorunluluğunu hesap ödemek ve cenazede ağlamamak kadar sınırlı tutmayalım, kadınım ama bu ikisi bende de var çünkü.

her ne kadar biz kadın dediğin cümlelerine kıl olsak da bunun erkek dediğin versiyonu da var.

bence en sıkıntılı kısım askerlik. askere gitmemeyi seçemiyor adamlar. para verseler bile bi süre gidiyorlar. vatanperver dostlarım burda bana aoooo çanakkale şehitleri diye yüklenebilir ama o vatan sevgisi dayatma olunca sevgi olmaktan da biraz çıkıyor sanki. mesela ben istemem kocamın sevgilimin ne idüğü belirsiz eli silahlı adamlarla kalmasını. adam askere gider türkü söyleyerek patates soyar, ben evde anksiyeteden geberirim. hele sıkıntılı bir yerde askerlik yapıyorsa aklımı yerim ya, bi tek ben mi manyağım?

bi diğeri evin geçimini erkek sağlar kuralı. yav manyak mısınız, asgari ücretle çalıştığınızı ve istanbulda yaşadığınızı düşünün, bok erkek sağlar afedersiniz. günümüz koşullarında mümkün mü bu? adam "eşim de çalışsın ya" dediğinde bir çok insan içinden cıkcıklıyor hâlâ. dangalak feminizm karşıtları da kopotolost sostom sozo kololoğo ozgorlok doyo yottordo diyor. yav canım kardeşim sana yemin ediyorum 1 gün bile bir işveren altında çalışmak istemiyorum.

ağlamakmış gülmekmiş değil ya, bunlar zor asıl bence. bi de türk dizilerindeki ruh hastası iş adamı ve siyolar erkekler üzerinde büyük baskı oluşturuyor diye düşünüyorum. gerçek hayatta siyo bekleyen hanım kızlar tanıyorum çünkü, mafyalarla çatışmalara girmeli aşklar da. * bulamayınca kendi dramasını kendi yaratıyo abla.