eşinin ebeveynlerine anne baba demek

söylenmesi ilk seferde zor olan.. söylenmesini sorun olmamalı dedirten olay.

nasıl rahat ediyorsanız onu yapın. kırılan kırılsın darılan darılsın.

kaynanaya valide, kayınpeder daha bir hitap şekli yok. naber napıyon falan.

söylüyoruz. saygıdan
(bkz: anan anam baban babamdır gayli)

hicbir geregi olmayan olay.
evlenmek gibi bir niyetim su anlik yok, bircok seyden nefret ettirilmis biriyim ama yine de fikirlerimi yazayim cunku bu hitap seklinin zorunluluk olarak gorulmesi hoş degil.

bunu isteyen yapar ama istemeyeni de zorlamak, ona ultimatom vermek saygisizliktir.

ben baba sevgisinin de babayi sevmenin de ne demek oldugunu bilmeyen biriyim, babam yasadigi halde. yani ben kendi babamla baba ogul iliskisi kuramamis biriyken hickimse beni baska bir adama baba demeye zorlayamaz. kafama silah dayansa bile olmaz o iş, sevgimi de hayallerimi de siler giderim gerekirse.

anne olayina gelince, herkesin bir annesi vardir. evet bir. baska birine anne dememi bekleyen anneligin kutsalligina saygisizlik eden biridir, gozume gorunmesin.

annem vefat ettiğinde, herkesten once koşan, tüm süreçlerde kendide rahatsızken bile yanımdan ayrılmayan, benı her kararımda destekleyip kol kanat geren, kışlık hazırlıklarından, sevdıgım yemeklere kadar özenle hazırlayan. benımle dertleşen sohbet eden benı itina ile dinleyip anlamaya çalışan yol gösteren. fikrime saygı duyan. ihtiyacımı benden önce gören bana ikinci annelik yapan kayınvalideme ne diyeyim o zaman ben? annelik sadece doğumla olmaz, anneleri kutsal kılan yıllarca karsılıksız verdıgı emeğidir. ve emeği ile sizi güvende hissettiren size yuva olanda anneniz olup çıkıverir hakkıdır da. sizde ona evlat olmaya çabalayabılırsınız ancak

dünya tatlısı insanlar oldukları için, kendi kızları gibi beni sevdikleri için anne ve baba kelimesini kullanmakta beis görmüyorum ben. ama bu kadar samimi olmasaydık anne baba demeyi tercih etmezdim.

anne babanın yanında eşinin annesine babasina demek bana saçma geliyo.
ne kadar samimi olsan da iyi de olsalar bı hitap şekli bana göre değil kurtuldum ben böyle demekten oh bee.

ileri yaşlarda yapılan evliliklerde söylenmesi daha da zorlaşan birtakım kelimeler.

nerden anne babam oluyo dedirtir. emeksiz ebeveynlik oluyor. haksızlık bu.

zor. bir şey hissetmeden söylemeniz karşı tarafın hatasıdır. bunu zorlamamalıdır. nezaketen söylemek agzımıza bile yakışmıyor. böyle insanlar olmayın. herkes anne baba olabilir. mesele hakkını vermek.

"bilmem ne teyze, bilmem ne amca" mı diyeceksiniz? çocuğunuzun anneannesine, babaannesine, dedesine sokaktaki herhangi birine seslenir gibi mi hitap edeceksiniz? kabul etmeseniz de artık siz de o ailenin bir parçası oluyorsunuz. ayrıca eş ne demek; önce bunu öğrenmek gerek, sonra marjinal olursunuz.

şahsen yapmakta zorlanacağım durum. gelecekteki hanımımın anasına ana derim belki , köyde de yaşlı teyzelere ya da arkadaşların analarına anacığım dediğimiz oluyor. ama ben baba kelimesini hitap şekli olarak bile kullanamıyorum.

(bkz: baba n’aber)
(bkz: eyvallah baba)

benim bir tane babam vardı , hanım da kusura bakmasın yani.

ben evlfnsem kayınpeder vana abi der lan.

tanımadığınız kimselere amca, dayı, teyze gibi hitaplarda bulunmak saçma gelmiyor da, sevdiginiz insanın annesine babasına anne-baba demek mi saçma geliyor?

kulağa çok zor gelen şey.

x anne, y baba kulağa aşırı samimiyetsiz geliyor. annecim babacım da samimiyetsiz.

iyelik eksiz anne baba demek lazım ama böğrüm ağrır benim.