eski entrylerine bakıp utanan yazar

sırf yazar olmak için saçma sapan tanımlar giren yazarın utanması durumudur. hayatta bir başarı elde etmek için doğrularınızdan, kendinizden, dünya görüşünüzden ödün vermeyin.

birazcık utanç duyduğum doğrudur. ne duyarlar ne tripler ne duygusal zırvalar kasmışım ya, korkunç. ama her daim gündeme hakimmişim. hani, illa bir yorum yapmak zorundaymışım...
zorunda da değilmişim, şart değilmiş yani.

bazen de acayip komikmişim ama onlar pek tutulmamış. bu arada, feci safmışım. şu an resmen büyümüşüm. totalde kendi halinde, eğlenmeye çalışan bir yazar olarak kalmışım. iyi ya bu haliyle.

geçmiş bitmiş bir zaman

an'da kalmak lazım

geçmiş yok pişmanlık yok ohhh misss

gülmek için eski entrylerimi okuyorum.

kibir törpülemek için yapılasıdır.

dönemsel olarak duygularımız değişebilir bu yüzden normal

silebilir tanımını. bir de tanımı silmeye utanmak diye de bir şey var bu bir kısır döngü.

nope. beni ben yapan şeylerden asla utanmam.
düne geri gidemem çünkü dün farklı bir insandım.
sadece deniyorum.
farklı farklı şeyleri.
ve çok üzgünüm de evet.
zorunda kaldığım ya da bana dayatılanlardan tutun ihanet edenlere,hayalkırıklıklarıma
neden böyle oldu neden bana böyle yaptılar neden zamanımı çaldılar neden öyle neden böyle olan oldu ya
bir zaman sonra hesap sorma isteğimi de bastırabildiğimi fark ettim.
bazen tutamıyorum ama daha az yapıyorum.
zaten kimsenin de umrunda değiliz işin aslı
sevgi bile para gibi harcanabilirken kime gerçekten güvenebilirsin ki.*
insanın kendini bilmesi iyi fakat bir başkasının onu bilmesi daha da iyi.*
neyse. gelelim çaresizliğime zorunda kalıplarına
zor bir karar vermem gerekiyor bugün.
tüm emareler tam aksini gösterirken hem de.*
gittiğim yol, durmadan çalan o şarkılar ve geri dönüş yolundaki olan kaza sonra bulunduğum arabanın da bozulması.
anlam vermeye çalıştım.
sanki bir ses bak şarkılara bak yollara bak diyordu
yollar kesildi dönme geri diyor.
radikal bir karar vermem lazım.*
söylenen her şey belki yapmaktan daha kolay olsa da bir kez söylenince (ya da yazınca) venom gibi yakalayıveriyor seni.
sanki bir kez ele geçirildikten sonra yapışıp duruyordu karanlık. ele geçirilmekten bıkmıştım belki de
bozana kadar işlemişti zihne işte.
yoksa ben de isterdim yüküm hafiflesin. *
hayatın bana bir yaz borcu var.*
şu kalbimin ağırlığıyla ezilirken
biliyorum ki aslında hep tekrar. *
omuzlarım çöktü bunca yükten
tükendim ve ağlak bir suratım var durup dururken
artık default olarak üzgün duruyorum kederli ve yalnız.
ben böyle olmak istemiyorum ki.
gideceğim tüm yollar kapalı.
ve gittiğim yollar da çıkmıyor bir yere.
herkes aynı davrandı anlardım da zaten
ama bazen bazı kişilerin herkes gibi davranması koyar insana.
insanlar değersizleşir gözünde.
anlamı kalmaz hayatın.
ama yaşıyoruz ya işte sanat için sanat uğruna
al yükümü de gideyim yoluma
gidiyorum elveda şarkısını söylerken bir selam verip kalana
bir allahaısmarladık dersin hatırana.

bir daha dönmem geri.*
her şeye tamamdı da o gün öldürdün sevgini
tümüyle biten yok edilen bir şehrin kalıntısına bakınca burası bizimdi diyemezsin
varlığı bile kanıtlayamayacak kadar yok edildi
adı bile geçmez artık sevdanın
kendi yuvasına savaş açan bir tiran.
elbette gözü dönüp yiyecekti kendinden olanı.
ne kurbanım
ne kurtulan..
lütfen artık kimse kendisini kandırmasın.
öldüm, öldürdün işte.*
bu yaştan sonra yapmayacağım ne varsa yapar oldum.
bıraksalar da tekrar yeşereyim
ben, ben değilim artık *

ve konuyu yeterince dağıttıysam
burada yazılan her şeyin bir o kadar arkası var.
fakat hiçbirinde nefretle,tiksintiyle hatırlamak istemezdim bir zamanlar yaşadığım viraneyi.
denk düştüğünüz kişilere bakın.
yakıştı mı ona sana biz*
bilmiyorum.
utanç günün birinde pişmanlık olunca kötü
onu biliyorum.
işte ben onu yaşayamayacağım için memnunum.
en azından ben kalmıştım bir ben.
şimdi bekle diyip gidin kimseler de sizi beklemiyor zaten.*

ben inandıklarıma bıraktım bunu
su akar yolunu bulur
beni de bana geri verirse sevinirim.*

özel bir anımız kalmadı
onu da çaldı giden.*
mezarı olsun madem üstünde taşı izlerini*
r.i.p*

utanılacak hiçbir şey yazmadık hamdolsun.