eski günlüklerde denk gelinen güzel yazılar

" hayat 'son' u beklemeyle geçermiş meğer. her adımda sonuna yaklaştığını bilmeden son nefesine yürümekmiş. bir gün ansızın karşına dikilecek azrailin korkusunu hissetmeden, sonsuzluğa bel bağlayan kısacık ömürlerin boş umutlarıymış hayat. son kez konuştuğunu, son kez sarıldığını, son kez gülümsediğini bilmeden yarını düşünürken son anlarını hiç etmekmiş. sahip olduğun her şeyi arkanda bırakıp gideceğini unutup ceplerini doldurdukça doldurmakmış. ölüm var oysa. zamansız, anlamsız ve nerden bakarsan bak asla mantığına sığdıramadığın tek gerçek. yolun sonu, son durak. yaşadığın yıllara, yaptığın işlere, arkanda bıraktığın insanlara ya da sahip olduğun hiçbir şeye bakmaksızın silip yok eder. sanki hiç var olmamışsın gibi. yol biter, zaman tüm izlerini yavaş yavaş siler. göz yaşları zamanla kurur. arkandan bakan gözlerin sayısı zamanla azalır. sesler kesilir. planlar sensiz yapılmaya başlanır. yemek masasındaki sandalyeni bir başkası sahiplenir. zamanla yokluğuna alışırlar. önce sesini unuturlar sonra yavaş yavaş yüzün anılarda bulanıklaşır. ara ara bir fotoğrafta denk geldikçe ' aa bak o da burdaymış' demeye başlarlar. acın silinir. sen dünya insanı olmazsın artık. kapı kapanmıştır. beşeri dünyanın sonsuz yolcusu son durakta inmiştir"

"anılar, asla gerçekte olduğundan daha güçlü ve yaşayan şeylerdir." - faulkner