eski reklamlar

(bkz: uuu ney)
(bkz: kanımda var)

hatırlayan beri gelsin.

meryem üzerlinin oynadığı elidor reklamı

ah nerde o eski reklamlar. aynen.

no şuga sakız reklamı vardı galiba eskiden

eti popkek'in kekimi ye beni yeme reklamları. hepsi efsane reklamlardı.

bi amigo fıstık reklamı vardı bi zamanlar. ayrıntı verip duşa sokmak istemiyorum. olaya bak. hiç denetleme falan bişey yokmuş demek ki.

fırat adlı firmanın çizgi film(cartoon) şeklindeki üretim konulu reklamı

fa deodorant reklamları

dönemi işaret etmek eskiliğin nokta atışı yeriyle ilgili biraz daha anlamlı nostalji oluşturur. genç y kuşağı çok diye mi bilmem 90'lar sonu, 00'ler başı birçok konuda özlenir yıllar. reklam mevzuunda da öyle. civcivlerin sırayla dev bir küvete doğru gittiği dalin teklamı muhteşem bir reklamdı misal.

o reklamdaki teknik stop motion muydu bilmiyorum pek ama civcivlerin kesikli hareketi bile teknoloji mucizesi bir şey izliyormuş hissi uyandırırdı, en azından bende öyleydi.

teknoloji doygunluğu diye bir şey vardır mutlaka hiç değilse doygunluk diye bir şey var. bilgisayar destekli görselliğe o kadar alıştım ki şahsen hiçbir görsel yapım eskisi gibi etkiler uyandırmıyor. 2009 avatar filmi dahi bende o görsel mucize etkisini çok oluşturmadı. matrix'te zirve mi yaptıksa artık, ne bileyim.

şimdilerde ise yapay zeka çıktısı görsel içerikler bu durumu bence daha da kotüleştiriyor. bir kere yapaylık hala çok bariz. eski teknolojilerle üretilen içeriğin yanında kalite olarak inanılmaz kötü görünüyorlar. yani bugunki reklam, film, video clip gibi içeriklere karşı insanlar sanki yapaylığa daha fazla duyarlı hale geldi. hayret ve hayranlıkla kabul ettiğimiz eski içerikler bugünün içeriğindeki yapaylık faktörüne odaklanışımız yüzünden zamanla daha kıymetli hale geliyor.