eski sevgiliyi rahmetli diye anmak

bir çok arkadaşımın yaptığı. rahmetli de şöyleydi rahmetli de böyleydi derlerdi. onlar için ölmüş gibi biriydi sanırsam. çok garipserdim bir durumu. lan bir insan ölmeden o insanın hakkında ölmüş gibi konuşulur mu derdim. sonradan anladım ki varmış bir bildikleri. biten ilişkilerde her iki taraf da birbiri için ölmüş oluyor. geçri şimdi düşününce her son bir başlangıçtır desek....

eee. cenazeye çağırmadılar beni. yok toprak atmak için değil. pide ayran seviyorum ben. rahmetli de severdi.

rahmet okumak iyidir. kötü mü konuşalım.saygıdandır.
arkaaşlar bırakalım şu eskileri artık da yerlerinde huzurlu yatsınlar. önümüze bakalım.

ruhuna el fatiha

o kişi ile olan ilişki bir ölüyle olan ilişkiye benzediğinden çok da saçma olmayan anma biçimidir.

sevgili kadın arkadaşlar öyle bir safhadaki. mesela içtenlikle bir şeyler yazıyorsun. o an duygusalsın işte. içinden gelip yükselmişsin, hani bir adım atmak istersin bazen. o an o kişidir. nasıl atılması gerektiğini bilmezsin ama denersin. bir şey yazarsın, akabinde hemen;

'noldu yine sarhoş muyuz' sıısıss

içiyor muyuzzzz? fdsfssdf

'kaç yaşındasın sen' (bana diyor s 10 yaşındayım)

en nihayetinde peki tamam diye, kestirip atıyorsun.

hayat.

ben nedense hiç rahmetli olmadım yok ki yüzümüze bakan gözel bir gadın sözlük yazarı...

ovmektir.

allah rahmet etsin diye dua etmektir aslinda. evet.