eskisi kadar özlemiyorum seni

bir özdemir asaf şiiridir. kendi sesinden dinlemek için...

eskisi kadar özlemiyorum seni,
ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
biraz yorgunum..
biraz kırgın..
biraz da kirletti sensizlik beni!
nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“iyiyimler” yamaladım dilime.
tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
gel diye beklemiyorum artık,
hatta istemiyorum gelmeni..
nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
benim derdim yeter bana banane!
alıştım mı yokluğuna?
vaz mı geçiyorum, varlığından?
tedirginim aslında,
ya başkasını seversem?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..

eskisi kadar özlemiyorum seni demek ; mükremin abinin , "sevi seviyorum da , seni sevmeyi eskisi kadar sevemiyorum demesi gibidir."

göndermeli ilk şiirimdir okulda şiir dinletisinde okuduğum.

istisnasız herkese aynı duyguları hissettiren şiir. çok güzel değil mi ama? bence herkes için çok güzel.

her bir satırda ne yazıyorsa aslında tam zıddını ifade ediyor gibi gelir bana. deli gibi merak ediyorum, deli gibi özlüyorum, senden vazgeçemem ama unutmak istiyorum seni, çıkarmak istiyorum hem aklımdan hem kalbimden ya senden başkasını sevemezsem, ... işte o zaman affetmem seni.

bence dünyanın en iyi şiiridir.
(...)
alıştım mı yokluğuna?
vaz mı geçiyorum, varlığından?
tedirginim aslında,
ya başkasını seversem?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..