ev hanımı dertleri

başımızın tacı ağır işçi ev hanımlarının bize göre küçük onlara göre devasa dertleridir.

mutlu evliliğin sırrı bu dertleri anlayabilen koca olmak ile sağlanır.

benim için en sinir bozucu olanı bir cümle ile aktarıyorum; daha yerleri yeni sildim süpürdüm, yine heryer gübür dolu! bu arada evet, doğru okudunuz; gübürdür o. çünkü toz olsa duramazsınız.

yeni sildim aman yere basmasınlar.

yeri sildikten sonra evdekilere mayın tarlasında yürüyormuş stressini nasıl yaşatabilirim.

biz hanım falan değiliz efendim. ücretsiz gönüllü köleyiz. ha şikayetçi değilim ben. yoksa bu kadar kendinden karşılıksız nasıl verir insan. hanım kelimesini reddediyorum, gönüllü hizmetliyim.
en büyük sikayetim kahvaltı hazırlamak. valla bu iş olmasa sigortası da yok ama hoştur yani. niye illa evin kadını hazırlar kim bunu gelenek yapmış ya. şikayetçiyim hakim bey

bugün ne pişirsem düşüncesiyle günler günleri kovalar :(

maaş yok, sigorta yok, emeklilik yok, tatil yok ve işiniz 7 gün 24 saat kesintisiz.

3 öğün yemek için harcanan eforun küçümsenmesi.
eteği değil yüreği olanın bileceği bir emek.