evde reçel yapmak

evde reçel yapma eylemidir.
kokusunun eve bir huzur getirdiği de söylenebilir.^^

bir zamanlar elma reçeli denemiştim. görüntü olarak reçele benzemese de tat olarak benziyordu ve maalesef benden başkası yemedi. kalbim pıt diye kırılıvermişti.

başlığı hande erçel olarak okudum sanırım iyi değilim.

denemeyi çilek ekme vaktine bıraktım ve o vakit nedense hiç gelmedi. (: fide almaya her gittiklerinde 5-10 kez söyledim ve unuttular, en son bende gideceğim dedim ve gittiğimiz yerde yoktu. -'_-
vakit gelsin ilk işim, meyveli yaş pasta için reçel stoklamak olacak. çileği bekliyorum diye karadutu da askıya almışım. aklımda kurabiyelerini yapmakta var. portakalla, eti cin denesem çileğe ihanet etmiş olabilirim diye yapmıyorum. marmelatla aynı şey yani neredeyse. -'_-
çilekle sözleştik, bir daha meyvelerle sözleşmiyorum ben, bu benden ibaret olsa da. "çilek ekince ilk reçelimi ektiklerimden yapacağım." dememden başıma bunlar geldi. bazen dediğim dedik olmayı sevmiyorum. olmayan çileği bekliyorum resmen. :/

pazardan eve getirmesi ayrı yorucu, evde çekirdek ayıklaması ayrı yorucu ama tadı yok mu, o tadııı. işte o her şeye değer.

5 gün kendime gelemem gibi ama olsun.