evrim teorisi kanıtlanmasına rağmen mucizelere inanmak

dünyayı yüce bir varlığın yaratmış olması ve 60 70 yıl boktan bir hayat geçirdikten sonra solucan yemi olmaktansa ahirete inanmak daha makul geliyor bana. o yüzden mucizelere de inanıyorum peygamberlere de kutsal kitaplara da.

mucizeye inan kişilerin çoğu aslında mucizenin "kendisine" inanmıyor. ona söyleyenlere inanıyor. örneğin annesine, babasına, topluma vb. mucizeye inanıyor diye kategorize ettiğimiz çoğu insanın mantık melekeleri gayet iyi çalışıyor. esasında pek çok şeye de inanmıyorlar. inanma eğilimleri elbette septik(şüpheci) insanlara göre daha fazla. çoğu zaman oldukça realistler ve aslında çoğu da düz ateist sayılırlar. yaptıkları şeyleri gerçekten bir tanrı için değil, toplumsal bir norma uyma olarak (ki bu evrimsel açıdan rasyonel gözükmektedir) yapıyorlar.

basit bir tablonun dâhi kendi kendine çizilemeyeceğine inanan insanoğlu;nedense iş sadece göz merceğini incelemeye bile gelince maymuna,amipe yaslananların anlamak istemedikleri gerçekleri yaratan bir allah var. tanrı değil! her ne kadar inanmak istenilmese de yokluktan muazzam varlığı var edeni; psikoloji diye ruh bilimiyle aşina olduğumuz ruhumuzun çöp olmamasıyla da akledebiliriz.gerçekleri o ruhu teslim edince darwin'den değil,allah'tan öğrenmiş olacağız.