ezandan daha huzur verici bir şey olmadığı gerçeği

yağmur sesi eşliğinde sıcak çikolata içme diye arttırıyorum.

eskilerden, baya eskilerden, özellikle istanbul’un eski semtlerinden birinde, sabah ezanları usul usul, derinden ve güzel nağmeleri ile okunduğu zamanlarda, insan uykusundan uyanır ve huzurlu, dingin, bir yere ait olma hisleriyle belki tekrardan uykuya dalardı.

şimdilerde, yakın zamanlarda, ülkenin birçok yerinde, din iyice siyasallaştığında, hoparlörler son ses açıldığında, insanın kulağını tırmalayan nağmeler eşliğinde, insan uykusundan uyanır ve huzursuz, yüzünü buruşturmuş, doğduğu topraklara aidiyetini yitirmiş hislerle belki tekrardan uykuya dalar.

eski tsmler bana huzur veriyor ama ezan..
sözlerine bakarım anlamlı mı diye.
bu çağrı beni hiç duygulandırmıyor sorry.

ev ararken camiye kuş uçuşu uzaklığını ölçüyorum. en uzak neresiyse o ev benim için makbul. şu anda da en uzak mesafe 300 metre ne yazık. özellikle yaz günleri pencereler açıkken ve hele ezanında ezanı okuyandan başlayarak geriye doğru, hiyerarşik olarak herkesin hatırını soruyorum.
neyse başucumda bozuk bir vantilatör var. beş dakika sesine tahammül ediyorum vantilatörün. karşıki apartmanda da ziptirik bir it var. ezan başlayınca korkusundan keyi keyi keyyyyiii diye ötüyor.
çok mübarek, çok ulvi, çok rahatlatıcı bir sestir. gerçekten ve başka sebepten.

o kadar huzurlu ki ateist halimle iman edesim, müşriklerin arasından kurtulasım geliyor. ezan bitince istek de bitiyor tabii. keşke ezanlar hiç denmese...

ezan okunurken namaz kılmak...

tabii ki.

bakın bu bir hakîkattır.

sabah ezanı okununca ruha bir dinginlik dolar. allahu tealadan dilerim ki, bizi ezandan mahrum kılmasın...

tabi herkesin gerçekliği farklıdır ama ne bileyim mesela;
üst komşunun iki çocuğunun sabahları ve geceleri koşuşturması
ıstanbul trafiğinde ki korna sesleri
şahin tarafından yakalanmış bir güvercinin bağırışları
vs gibi pek çok ses bana daha huzur verici geliyor.

ezandandan huzur bulan insan huzurun anlamını bilmiyor olabilir.
gerçek huzur, gelecek kaygısı olmadığı an yaşanan duygudur.
düşün:
yarın gitmek gereken bir iş yok.
ödemen gereken borçların yok.
istediğin her şeye sahip olabiliyorsun.
ailenle ve çevrendeki insanlarla çok mutlusun.

huzur bu arkadaşlar.