1.
korku filmleri izlediği ve esrarengiz olayları incelediği için karanlıktan birisinin ya da bir şeyin çıkacağından sürekli korkan paranoyak bir adamı anlatan şarkıdır. sözlerde "i have a constant fear that something's always near" ve "i have a phobia that someone's always there" mısraları buna vurgu yapar.
grubun frontmani bruce dickinson bu albümden sonra gruptan ayrılmış, yerine blaze bayley geçmiş, 2000 yılında yayınlanan (bkz: brave new world) albümüne kadar dickinsonsuz iron maiden dönemi yaşanmıştır.
genelde bruce bey şarkı çalınacağı zaman fear of the dargggghhhhh der ve baterist mr. nicko mcbrain zile dört kere tısss, tısss, tısss, tısss diye vurur, gitarlar girer ve seyirci ooooooo ile şarkıya katılır.
şarkının bana göre en güzel konser yorumu şudur , aslında donington park konseri genel olarak daha iyidir. ama donington parkta tam 1:43 te "hey" diyor makbul olanı rio konserinde 1:55 te dediği gibi "you" olanıdır.
bu şarkı 90 lu yılların ikinci yarısından itibaren gittiğimiz taksim caravan rock bar da kronik grubu tarafından bayağı güzel yorumlanırdı. bilmiyorum o devirlere yetişen var mı ama kronik grubu sahneye çıkar ilk şarkıyı bitirdikten sonra sürekli şarkı aralarında "fiyır ov dı darggggh" diye bağırılır ve şarkı istenirdi, yerin müdavimi olan herkes bu şarkının hangi şarkıdan sonra çalınacağını adı gibi bilirdi ama mutlaka her şarkı sonunda bu şekilde bağırılırdı. yanlış hatırlamıyorsam judas priest - breaking the law, manowar - hail and kill ve bu şarkıyı çalıp milleti iyice azdırıp sonra araya giderlerdi. şimdi caravanın adı v herton rock bar olmuş, en son 2008 de gitmiştim.
bilmiyorum başka yerde bu laf geçiyor mu ama ben kalıtımsal değil "katılımsal şarkı" diye bir laf uydurmuştum, google a şimdi baktım öyle bir laf yok demek ki ben bulmuşum (çokta önemli sanki) . seyircinin şarkının bir veya bir kaç yerinde şarkıya katılmasını ifade eder bana göre. bu şarkı katılımsal şarkıların başında gelir, çünkü seyirci olduğu gibi şarkıya eşlik eder. diğer örnekleri için bkz1 , metal olmayanı için bkz2
not 1:
karanlık korkusunun bilimsel adı niktofobi imiş, orjinal adı nyctophobia olarak geçiyormuş. çocukluktan itibaren insanlarda oluşur bazen kazık kadar olduğunuzda bile bu korku devam edermiş. bende de çocukken vardı, gece karanlıkta mutfağa bile gidemezdim, sonradan geçti ama ancak kim karanlık bir yere girdiğinde hala tedirgin olmaz ki?
not 2:
bu şarkı ile şöyle bir anım vardır, en sona bıraktım. bu şarkı çalındığı zaman caravanda alt katta masanın üstüne çıkardım. caravanın tavanı alçaktır, kafam tavana değerdi normalde, dizlerimi hafif kırarak masanın üstünde headbang yapardım. hanımla tanıştığım zaman arkadaşlarla oraya gitmiştik bana hadi masanın üstüne çıksana demişlerdi. benim hatun o zaman nasıl yani diye çok şaşırmıştı, çünkü normalde ağır abi gözükürüm hep, benden hiç böyle bir şey beklememişti, sonra alıştı zaten, ikizler burcu erkeğine:)
grubun frontmani bruce dickinson bu albümden sonra gruptan ayrılmış, yerine blaze bayley geçmiş, 2000 yılında yayınlanan (bkz: brave new world) albümüne kadar dickinsonsuz iron maiden dönemi yaşanmıştır.
genelde bruce bey şarkı çalınacağı zaman fear of the dargggghhhhh der ve baterist mr. nicko mcbrain zile dört kere tısss, tısss, tısss, tısss diye vurur, gitarlar girer ve seyirci ooooooo ile şarkıya katılır.
şarkının bana göre en güzel konser yorumu şudur , aslında donington park konseri genel olarak daha iyidir. ama donington parkta tam 1:43 te "hey" diyor makbul olanı rio konserinde 1:55 te dediği gibi "you" olanıdır.
bu şarkı 90 lu yılların ikinci yarısından itibaren gittiğimiz taksim caravan rock bar da kronik grubu tarafından bayağı güzel yorumlanırdı. bilmiyorum o devirlere yetişen var mı ama kronik grubu sahneye çıkar ilk şarkıyı bitirdikten sonra sürekli şarkı aralarında "fiyır ov dı darggggh" diye bağırılır ve şarkı istenirdi, yerin müdavimi olan herkes bu şarkının hangi şarkıdan sonra çalınacağını adı gibi bilirdi ama mutlaka her şarkı sonunda bu şekilde bağırılırdı. yanlış hatırlamıyorsam judas priest - breaking the law, manowar - hail and kill ve bu şarkıyı çalıp milleti iyice azdırıp sonra araya giderlerdi. şimdi caravanın adı v herton rock bar olmuş, en son 2008 de gitmiştim.
bilmiyorum başka yerde bu laf geçiyor mu ama ben kalıtımsal değil "katılımsal şarkı" diye bir laf uydurmuştum, google a şimdi baktım öyle bir laf yok demek ki ben bulmuşum (çokta önemli sanki) . seyircinin şarkının bir veya bir kaç yerinde şarkıya katılmasını ifade eder bana göre. bu şarkı katılımsal şarkıların başında gelir, çünkü seyirci olduğu gibi şarkıya eşlik eder. diğer örnekleri için bkz1 , metal olmayanı için bkz2
not 1:
karanlık korkusunun bilimsel adı niktofobi imiş, orjinal adı nyctophobia olarak geçiyormuş. çocukluktan itibaren insanlarda oluşur bazen kazık kadar olduğunuzda bile bu korku devam edermiş. bende de çocukken vardı, gece karanlıkta mutfağa bile gidemezdim, sonradan geçti ama ancak kim karanlık bir yere girdiğinde hala tedirgin olmaz ki?
not 2:
bu şarkı ile şöyle bir anım vardır, en sona bıraktım. bu şarkı çalındığı zaman caravanda alt katta masanın üstüne çıkardım. caravanın tavanı alçaktır, kafam tavana değerdi normalde, dizlerimi hafif kırarak masanın üstünde headbang yapardım. hanımla tanıştığım zaman arkadaşlarla oraya gitmiştik bana hadi masanın üstüne çıksana demişlerdi. benim hatun o zaman nasıl yani diye çok şaşırmıştı, çünkü normalde ağır abi gözükürüm hep, benden hiç böyle bir şey beklememişti, sonra alıştı zaten, ikizler burcu erkeğine:)
devamını gör...
2.
diyardan diyara sürükleyen, iron maiden şarkısıdır. geceleyin hiç yalnız kaldın mı? arkanda ayak sesleri duyduğunu düşünüp, arkanı dönüp kimsenin olmadığını anlayarak. ve hızla başını çevirirsin, bir daha dönüp bakmak zor gelir. çünkü eminsindir. orada biri var. *
devamını gör...
3.
türkiye'de en iyi coverının beyefendi grubu tarafından yapıldığına inandığım, ıron maiden klasiği.
devamını gör...
4.
güzel bir şarkı.
devamını gör...
5.
90'larda "şenol heavy metal shop"a tişörte özel baskı yaptırdığım efsane şarkı.
devamını gör...
6.
bir kere fear of the dark iron maiden'cısı diye bir durum vardır. ancak bir şarkının çok bilinmesi onun kötü olduğu anlamına gelmez.
şunu da şuraya bırakayım.
şunu da şuraya bırakayım.
devamını gör...
7.
gece yalnız başına dinlemesi ayrı bir güzel olan iron maiden şarkısı.
devamını gör...
8.
bursa'da 60's diye bir rock kafe vardı vakti zamanında. günün belirli saatleri açıp herkesçe söylenen şarkı. 2005 yılına geri döndüm bunu yazarken. gerçi geçen yaz kampta yine yaptık ama olsun. o zaman başka bir tadı vardı.
insanı alıp götürme ihtimali yüksek olan ayran maden şarkısı.
insanı alıp götürme ihtimali yüksek olan ayran maden şarkısı.
devamını gör...
9.
çok sevdiğim ve beni melankolik bir ruh haline sokan iron maiden şarkısı.
devamını gör...
10.
steve harris nasıl bir duygu halinde olduğunu güzel bir şekilde ifade eden iron maiden klasiği.
devamını gör...
11.
islami ilimler fakültesi dekanının deyişiyle allahsız şarkıdır.
devamını gör...
12.
iron maiden'ın en iyi olmasa da en sevdiğim albümüdür. başta "vasat" veya "kötü" izlenimi veren şarkılarında bile bir ruh ve en azından bir vurucu melodi vardır. 90'larda çıkan ve hakiki 80'ler ruhunu yansıtabilen nadir albümlerdendir.
devamını gör...
13.
parça zaten efsane, grup ise ömrümüzü yemiştir.
özellikle şarkı değil, parça kelimesini kullanıyorum çünkü gerçekten benim hayatımın bir parçası olmuştur. bir müzik türünden öte, çoğu kişi için bir hayat felsefesi olmuştur. başlığı açan ve değerli bilgiler veren sevgili yazar @10pele şarkı hakkında detaylı tanım yazmış. ben de bu başlık altına payıma düşen parçayı paylaşayım. dolabımın derinliklerinden çıkardım. biraz kırnış mırnıştır ama;
gördüğünüz gibi teşöört benim gibi eskimiş ama bunun güzelliği de buradadır. çünküm atmaya kıyamazsınız. bu tarz teşööörtler satan yer pek kalmadı ama ankara için bir adres vereyim. geçtiğimiz günlerde uğrayıp bir arkadaş için bir nirvana "nevermind" aldık. mağaza yerinde duruyor. kızılay'da dost kitabevi karşısında gama iş merkezi 1. kat hemmen merdivenlerin dibinde bir mağaza var. içeri giren çıkamıyor.
son söz olarak;
iron maiden'gillerin şarkı notalarının askerleriyiz.
şuraya 2016 viyana konseri görüntüleri bırakalım.
i have a constant fear that something's always near.
özellikle şarkı değil, parça kelimesini kullanıyorum çünkü gerçekten benim hayatımın bir parçası olmuştur. bir müzik türünden öte, çoğu kişi için bir hayat felsefesi olmuştur. başlığı açan ve değerli bilgiler veren sevgili yazar @10pele şarkı hakkında detaylı tanım yazmış. ben de bu başlık altına payıma düşen parçayı paylaşayım. dolabımın derinliklerinden çıkardım. biraz kırnış mırnıştır ama;
gördüğünüz gibi teşöört benim gibi eskimiş ama bunun güzelliği de buradadır. çünküm atmaya kıyamazsınız. bu tarz teşööörtler satan yer pek kalmadı ama ankara için bir adres vereyim. geçtiğimiz günlerde uğrayıp bir arkadaş için bir nirvana "nevermind" aldık. mağaza yerinde duruyor. kızılay'da dost kitabevi karşısında gama iş merkezi 1. kat hemmen merdivenlerin dibinde bir mağaza var. içeri giren çıkamıyor.
son söz olarak;
iron maiden'gillerin şarkı notalarının askerleriyiz.
şuraya 2016 viyana konseri görüntüleri bırakalım.
i have a constant fear that something's always near.
devamını gör...
14.
gece ıssız sokaklarda yürürken akla düşen efsane şarkı. beyazıt ordu caddesindeki cabir den ilk aldığım metal tişörtümde de resmi olmasıyla kalbimdeki yeri başkadır.
devamını gör...
15.
metal dinleyince kafam ağrıyor* işte bu ağrıya değen bir şarkı, acı çeke çeke dinliyorum dedeleri.
devamını gör...
16.
en iyi 20 metal müzik şarkısı listesi yapsam illa ki bu şarkıyı koyarım içine. iron maiden'dan da en az 3-4 şarkı daha alırım listeye. bu şarkının anısı çoktur bende. hey gidi 2000'ler hey... şarkı 90'larda çıksa da şarkının anıları ben de 2000'lerden kalma...
devamını gör...
17.
çok acayip bir enstrümantal bardcore cover yapılmış. tamam orijinali muhteşem ama bu cover da gayet tatmin edici!
devamını gör...
18.
ele ayağa düşmüş parçalar arasında en sevdiğim, bir iron maiden başyapıtı.
devamını gör...