fekal mikrobiyota transplantasyonu

insan vücudunda birçok organ ve dokuda kolonize olmuş toplam 1014 mikroorganizma olduğu tahmin edilmektedir. yani insan vücudundaki mikroorganizmanın sayısı, toplam insan hücre sayısından 10 kat fazladır.
bağırak mikrobiyotası, immüm sistemin gelişmesinde ve çeşitli metabolik olayların düzenlenmeside dahil, insan sağlığının idamesinde anahtar rolü vardır.
gastrointestinal sistem yaklaşık 200 m2 yüzey alanı ve mikroorganizmalar için zengin besin öğeleri içermesi nedeniyle kolonizasyon için en uygun ortamdır.
bu nedenle kolon,  tek başına vücudumuzdaki mikroorganizmaların %70’inden fazlasını barındırmaktadır.
insan mikrobiyotasındaki çeşitlilik dengeli bir şekilde devam ederse, ki buna “diversity “ denilir, sorun olmadan sağlıklı bir şekilde yaşarız. ancak, bağırsak mikrobiyotasında, sayısında ya da kalitesinde değişiklik yani bozulma olur ise ki buna “disbiyozis” diyoruz, o zaman,  bozulma oluşur. intestinal mikrobiyota; insanlarda beslenme, metabolik, fizyolojik ve immünolojik birçok olayda önemli rol oynamaktadır. intestinal sistem mikrobiyotası bu özellikleri nedeniyle son yıllarda ilgi odağı haline gelmiş ve son zamalarda yapılan çok sayıda çalışmanın konusu olmuştur.
bu çalışmaların artması ile birlikte sanıldığının aksine, gis mikroflorasının fizyolojik koşullar dışında, günümüzün önemli mortalite ve morbidite nedenleri arasında olan kronik ishal, kabızlık, inflamatuvar bağırsak hastalıkları gibi gis ile ilgili ve obezite, metabolik sendrom ve komponentleri, tip 1ve 2 diyabet, ateroskleroz, parkinson hastalığı, multibl skleroz ve autosim gibi nörolojik ve idiopatik trombositopenik purpura gibi gis dışı çok farklı sistemleri ilgilendiren hastalıklar ile yakından ilişkili olduğu anlaşılmıştır.

artık fmt, bütün yukarıdaki hastalıklar için tedavi amaçlı olarak yapılmaktadır.
fmt tanım olarak (= fekal bakteriyoterapi = fekal transfüzyon = gaita transplantasyonu) sağlıklı bir donörden alınan gaitanın filtre ve dilue edilerek, alıcının gis’ne yerleştirilmesi işlemidir.

fekal mikrobiyota transplantasyonu, 4. yüzyılda ilk kez ağız yoluyla “sarı çorba” adıyla çin’de ge hong tarafından gıda zehirlenmesi ve ciddi diyare de oral olarak kullanılmıştır. 16. yüzyılda yüksek ateş, kronik diyare  ve konstipasyonda kullanılmıştır. 17. yüzyılda veteriner tıbbında yaygın olarak kullanılmış, 20.yüzyılda “sıcak deve feçesi” bedouins tarafından tavsiye edilmiş, 2. dünya savaşında afrikada alman askerleri tarafından kullanılmış, 1958’de insanda, modern tıpta, ilk kez eiseman b. tarafından kullanmıştır.
son zamanlarda, çeşitli klinik durumlarda, clostridium difficile enfeksiyonunun tekrarlayan ve dirençli durumlarında yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır.