folie a deux

sizin en yakınınız, en yoğun iletişim kurduğunuz insan. sanki kalpleriniz tek atıyor, ruhunuz, aklınız, bedeniniz tıpatıp aynı tepkiyi veriyor. iki ayrı insan, iki ayrı varlık değil de bir bütünsünüz. birbirinizi çok seviyor, çok güveniyor, fikirlerinizi karşılıklı olarak onaylıyorsunuz. hisleriniz, düşünceleriniz, isyanlarınız birbirinize ayna tutar gibi. sizin için ondan başkası, onun için sizden başkası yok. yıllar, yılları izliyor ve bu kozadaki iki insan arasındaki farklar adeta siliniyor. işte bu kozadaki insanların tepkileri dikkatle incelendiğinde ortaya çıkan fotoğraf hayli ilginç. insan-insan ilişkilerindeki özdeşleşmede, görünürdeki normal fotoğrafın arkasında anormalliklerin izi sürülür. uzmanların psikopatolojik bir olgu dedikleri ‘‘ikili delilik’’ ya da ‘‘folie a deux’’ bu derin uzlaşmanın, bütünleşmenin bulaşıcı sonucu.

uzmanların verdikleri bilgilere göre, ruhen sağlıklı birey, psikolojik sorunları olan ötekiyle, yani psikopatolojik aksaklıklar görülenle etkileşime girdiğinde, gördüğü şey karşısında şok olur ve gerilir. aktif yani birincil ile pasif yani ikincil hasta arasındaki özdeşleşmenin kaynağı sevilene, güvenilene ve saygı duyulana sempati ya da taklitten kaynaklanabilir. ikincinin yani sağlıklı olanın ne derecede etkileneceğini de kişiliği belirler. zayıf bir karakter daha kısa sürede ruhsal dengesizlikleri özümseyebilir ve ‘‘ikili delilik’’ gerçekleşir.

özdeşleme üç aşamalıdır. ilkinde sağlıklı bireyin savunma mekanizmaları yıkılır. toplumdan kopma, duygusal yoksunluk gibi bu dönemde beyin yıkama, sağlıklı kişiliğin çözülmesini hızlandırır. ikinci aşamada baskın, hasta kişilik kurtarıcı olarak görülür ve özdeşleşme başlar. ruhsal sağlığını giderek yitiren ve bir başkasının kişiliğiyle bütünleşen pasif hasta, bilinçli ya da bilinçaltı bir başkası olmaya başlar. iki insanın tüm fikirlerinin, davranışlarının, duygularının tıpatıp aynı olması üçüncü aşamadır. bu bütünleşme hipnoza da benzetilir.

ikili delilik vakalarının yüzde 90'ına ailelerde rastlanır ve birinin baskınlaşması, diğerinin pasifleşmesi modeliyle açıklanır. bu patolojik ilişkide baskın olan gerçek hayatla ilişkiyi kuran, sürdürendir, diğeri ise bu bağımlılığın gereklerini yerine getirendir.

karşımızdakini olduğu gibi görmeyip onu tanrılaştırmak,sonra da sanki öyle bir tanrı olabilirmiş de olmuyormuş diye ona kızmak . bana biraz haksızlık etmiyor musun?