gazetelerden kupon kesmiş nesil

gazete satışları dibi görmüştü. gazete satamayan iktidarı sürdüremez demişlerdi

hükümet eliyle gazete satışlarını arttırma yönünde proje olarak tasarlanmış ve anaakım medyada uygulanmış bir başarı öyküsüdür. gazete satışları yükselmişti özalizm rayına oturmuştu.

bu projeler yapılırken biz sokakta top peşinde koşuyorduk (bkz: toplum mühendisliği)

kupon ne ki? bilmem kaç kişilik yemek takımını her gün bir tabak olacak şekilde tamamlamışlığım var. gazete yanında birgün servis tabağı, birgün tatlı tabağı, diğer gün kase verdiler. ben de kırmadan eve götüreceğim diye binbir takla falan atmıştım. ah anne ya. *

bir çocuk olarak süper kupon ya da daha da ötesi olan mega kupon gerginliğini yaşamış nesildir.

biz nesil olarak çok şanslı bir o kadar da şanssız bir nesildik. ya da ben o neslin bir ferdi olarak şanslı akranlarımdan çok daha dezavantajlı bir hayat yaşadım. ama yalan söylemeye gerek yok. ben çocukken çok eğlendim.

özellikle yazları kalabalık aile bir araya geldiğinde çok küçükler çok küçük olduğu için, çok büyükler de çok büyük oldukları için bakkala gitmezdi. bu durumda bakkala giden kişinin ben olma ihtimalim oldukça yüksekti. karadenizin serin sabahında uykunun tadını çıkarırken annem ya da teyzelerimden biri beni uyandırıp bakkala yollardı. gözlerimdeki çapakların elverdiği ölçüde yolumu bularak alışveriş yapıp dönerdim. sonrasındaki kahvaltı muhteşem olacağı için bu durum beni ne gerer ne de üzerdi.

tabii ki gazete almaya da ben giderdim bu durumlarda ama gazete almaya gitmek bazı durumlarda çok gergin bir hale sokardı beni. hele de 10 kupona değerinde süper kupon, 20 kupon değerinde mega kupon ya da eksik kupon yerine geçen joker kupon varsa. zira o gün herkes gazete almak için çocuk işçi çalıştırdığı için o gün gazete bayilerinin etrafında küçük erkekler, oliver twistler, huckleberry finnler, sezercik aslan parçaları dolanırdı.

en yakın bayiye girip de gazetenin bittiğini öğrenmek telaşa neden olurdu. işin yoksa, ki hiçbir zaman olmazdı, başka bir gazete bayii bulmak için koşturmak gerekirdi.

zor zamanlardı yeğenim. biz bu çağa yetişemeden önce kupon sıralarında hayatlarımızı heba ettik.

geç vakıf oldum buna. keşke gene gelse kuponla bir şeyler alma dönemi. özlüyorum.

tabi lan manyak mısınız ilk telefonumu sabah gazetesinden kupon biriktirerek almıştım. alcatel one touch easy modeliydi. şişko bir telefondu. polka melodisi ne güzeldi. okulda yemek yemedim onu almak için.

bu konuyla ilgili çok acı bir travmam var.
bi ara anlatırım.

o neslin her şeyi romantize etmesinin dışında şu an o şirin neslin yediklerinin hesabını ödüyoruz hatırlatmak istedim.

milliyet gazetesi kastino scooter ve moped vermiş,naşja bir gazete kuponla suzuki samurai cip verince,bir kaç ay sonra milliyet kuponla tofaş ve fiat oromobil vermiştir.ben ansiklopedi almıştım kuponla,ayrıca sabah gazetesi ansiklopedilerin içine çekiliş bileti koyar ev araba,eşya,her ay 50 milyar tl verirdi 1993-98arasında

ben en son yetişenlerdenim. benim çocukluğumda bitti zaten. büyük britannica'yı o kadar isterdim ki çocukken. en büyük hayalimdi çalışma masamda süzülmeleri. sanki onlar benim olursa yenilmez olacaktım.