gece aynaya bakamamak

(bkz: tuhaf takıntılar).

13 yaşındaki korku filmi izlemiş bendir. artık korkmuyorumdur, büyümüş ve korku-gerilim türü film izlemeyi kesmişimdir.

yani şu korku filmlerinden falan bilinçaltım geçmiş bir takıntı. ürküyorum yani kendimi göremiyorum karanlık hareket eden bir şey oluyor. karanlıktan korkanlar daha çok bilir her şey canavara benzer*

benim, uzun süre bakamam. bakar, hemen göz kaçırırım. hatırladığım bir anımı anlatmak isterim..
ailecek köye gitmiştik ve köydeki anneanne'nin evinde misafirdik, saat gece yarısına yeni yeni geliyordu ve yaşça biraz küçüktüm sıkılmıştım. annemgil muhabbet ediyorlardi bende işsizlikten elimde aynayla kendime bakıyordum. baya oynadım ayna ile, sonra annem ve anneannem aynayla oynama gece gece, uzun süre bakarsam gözüne gözukürler gibi bir şey söylediler. tabi onlar daha cümleye girerken bnim aynayı bırakmam bir olmuştu.* bir de daha önce anlatmıştım burada #1272493 aynalar filminden sonra da oluşan bir durumdu..

g**ünüzden korkuyorsunuz sizde he, mirrors filmi vardı, onun mu etkisinde kaldınız ?

doktor who da izlediğim bir bölüm aklıma geliyor gece aynaya bakınca.

bu ben aynı zaman da aynalı yerde uyuyamamak

korkudandir. heleki gece 3.00'da. evet.

bakıyorum, gözümün içine bakıyorum. gözümün içindeki bende benim gözümün içine bakıyor ve onun içindeki de diğerinin gözünün içine...