gece gelen yarın dışarı çıkacağım ya taciz edilirsem korkusu

ister inanın ister inanmayın, ister 'paranoyak' deyin ister 'abartıyorsun' deyin ama son zamanlarda, evden çıkmaya karar verince; gün içinde ve çoğunlukla geceleyin 'taciz edilirsem ne yapmalıyım, ya biri beni sıkıştırırsa, ya kendimi savunacak gücü bulamazsam?' gibi ve bunun çevresinde dönen sorularla boğuşup uykularımı kaçırıyorum. bunun bir fobi halini alması beni daha çok strese sokuyor çünkü yolda yürürken bile tedirgin hissediyorum. böyle bir fobinin var olup olmadığını bile bilmiyorum ama 36-42 kuzey paralelleri ve 26-45 doğu meridyenleri tacizci ve tacizci destekleyici cenneti olduğundan dolayı bir türlü rahat ve güvende hissedemiyorum. bu tip olaylar her gün bir şekilde karşıma çıktığı için belki de böyle düşünüyorumdur emin değilim. ama benim gibi düşünüp bu düşünceleri yüzünden huzuru kaçmış olan birkaç tane insan olduğuna eminim.
bunu günlüğüme ağlayarak yazmak yerine burada paylaşmak istedim, sevgiler.

edit: bu düzenlemeyi yapıp yapmamak konusunda çok kararsız kaldım çünkü yalan söylemeciler, sana denk gelmiştirciler, abartıyorsuncular ve atma ziyacıların söyleneceklerini biliyordum ama söylemesem de çatlayacağım, çok bile dayandım. bu başlığı açtığım gün saat 17.30 civarı yanımda 2 kişi ile birlikte dışarı çıktık ve otobüsten indikten 3-4 dakika sonra takip edilmeye başlandık. takip edildiğimizi anladığımda o kişiye dönüp rahatsız ettiğini bağırırcasına bakışlar atmama rağmen güldü (evet maske takmıyordu) ve yaklaşık 3 kilometre boyunca üçümüzü takip etti. bazen, peşimizi bıraktı rahatladık desek de 2 dakika sonra 3-5 adım arkamızda beliriverdi aynı pişkin gülüşle. göz teması kurarak ona öldürmek ister gibi bakmama rağmen bu daha da hoşuna gitmiş olacak ki hiçbir şekilde vazgeçmedi bakıp sırıtmaktan. en sonunda dayanamayarak herkesin içinde 'ne bakıyorsun lan iki saattir' diye bağırınca toz oldu birden kendisi.
not: hala diğer insanları korkuttuğumu düşünen olursa psikolog masraflarım için ıban atabilirim.

zaman kötü, millet evde kalmaktan dokunsalar patlayacak, duvarlara kerkinecek, yastıklara sürtecek duruma geldi.

kötü bir olay, her şey o kadar zorlaştı ki.

çıkmayın dışarı bence.

baydı.

herkes kapında bekliyor zaten dışarı çıksan da taciz etsek diye. yürürken arkandan yürümeye, toplu taşımada arkanda dikilmeye, oturuyorsan başında beklemeye can atıyoruz. önümüzden geçersin düşüncesiyle oturuyoruz bankalarda dükkan önlerinde, pusuda bekliyoruz gözlerimizle seni soymak için. hele numaran falan olsa arayıp sesini dinleyip soluk alıp vermek istiyoruz telefonun diğer ucundan.

anladık ülkenin durumu, şiddet olayları, yaşanan taciz ve tecavüz vakaları hepsi içimizi karartıyor güvenimizi sarsıyor ama senin korkularını anlatman da emin ol aynı hissiyatı yeşertiyor. kimsenin aklına karpuz kabuğu sokmaya, paranoya haline ortaklar aramaya gerek yok. bir şey olursa sana - umarım olmaz- bil ki kimse bir şey yapmayacak. cevap bu kadar net ve net olan şeylerden bu kadar korkma. en fazla ölürsün nedir yani. biz de 2 saat üzülüp sonra sevişmeye devam ederiz.

başlık sahibini anlayabiliyorum. paranoyak veya abartıyorsun demem ama bu tarz kaygı dolu düşüncelere sahip insanların destek görmesi taraftarıyım.
yoksa dışarıya adım bile atamazsın. çünkü aynı şekilde bir trafik kazasında da ölebilirsin.

bu korku nefistir. tam incelenesi. benim çok şeker psikiyatişik hocam bunu 5 seansta çözse, 7.5'tan 37.500 eder. bundan kurtaracağım insanları. çok süper fikirler saçacağım.

kontreltofobi olarak bilinen bu korkunun asıl nedeni agorafobi ile ilişkilendirilmiştir. çünkü öyledir, ben ilişkilendirmedim bunu. bilim, devinim içinde bir şey. yarın birgün bunun adına portakal da diyebilirler mesela. o nedenle bizim için burada önemli olan şey olgu. olguya bakacağız. neden korkuyor kadınlarımız? çünkü çevrede benim gibi elit sapıklar yok. bu nedenle korkuyorlar. lucifer biçiminde, içine kırmızı bakır tozunu boca ettikleri muadil hap gibi tırt sapıklar var. bu insanlar kadın görünce çıldırıyor. ben de çıldırıyordum eskiden. yalnız yolda karşıdan gecenin köründe gelen çift görünce, yolun karşı tarafına geçiyordum boşa tırsmasınlar diye.
yurdumuz, arkadan yaklaşırken makosen ayakkabısının tık tık tık tık sesleri bir gerilim filmi müziğini andıran dayılarla doludur. dayıların en büyük anti-maddesi dayak ve y...ktır. bir dayımızı, moda çimlerde doggy pozisyonunda harmanlarsak, bundan sonra gitar çalan gençlerimizin yanına kaldıra kaldıra gidemez. lucifer'ı da döversek mesela, "gel lan buraya tipi batmayasıca" dersek, bundan sonra insanların boş boş yazdığı entryleri çalıp duramaz. o kurabiye canavarı gibi suratıyla sağda solda binbir emeklerle yetişmiş femino bünyeli fatale femmeli hanımlarımıza küfür edemez. dayak ve çükçükleme, cahili adam etmenin tek yoludur.

çözümü daha bilimsel vereceğim, goygoymuz kafi zira..

kontreltofobik kişinin davranışları fobinin şiddetine bağlıdır. şiddetli derecede hastalar, kendini her yerde tehdit altında hisseder. hasta bir kadınsa, yolda karşılaştığı neredeyse tüm erkekler paniğe neden olur, yakın erkekler hariç..yani baba, erkek kardeş, aşkito vs. genellikle böyle bir tepki cinsel şiddetin bir sonucudur. özellikle küçüklük zamanlarında, cinsel ya da fiziksel şiddet olur bu dişil ballarımızda. bu yoksa, bir şekilde o zihne kodlanmış bir film izlenmiştir. bu durumda düşünün: küçükken ya da ergenken hostel, irreversible türünde (bana göre) orta saykolukta filmler izlediniz mi? çünkü mutlaka görsel hafızaya bişi atılması lazım. freud amca öyle diyordu. dört arketip midir 9 arketip mi ne, o ilimli kitapta da, karakterin bu şekilde gelişimi ile ilgili bir quote vardı. şimdi üşendim tabi onu bulmaya. zaten z'ler buraya kadar okumayı başaramaz. bu yüzden rahatım şu an. aslında tam bu noktada, kilim işletmeciliği ile ilgili yazsam da olur. nasııl olsa okumuyor adamlar. z'lerin en önemli kuralı, entry'leri sonuna kadar okumadan kısa yazmaktır. akbabaları çok seviyorum arkadaşlar. civata yiyorum kahvaltıda.

minik z magnet remix'imin ardından şöyle demek istiyorum : bilişsel-davranışçı terapi ile çözülüyormuş bu çözülmesine. benim yengelerinizden birinde vardı. o nedenle inceledim zamanında. zaten şu hayatta öğrendiklerimin %87'sini yengelerinizden öğrenmişimdir. bilişsel terapi...."yav he he" diyor insan.

çünkü şimdi ben lisede yürüyom aşkitomla. adana da zaten küçük şehirdir nispeten. kiremithanede mini etekle "pardon istanbul ne tarafta" demezseniz, pek bir şey başınıza gelmez güya. bize çok merkezi bir mekan olan ziyapaşa'da, bir kısım adam geldi gece bar çıkışı.
"garıya bağğamuğaaaoim oyşhh bunları da böyle minikler yalıyo mmmğğğğaaaa" diyerek niyaz eylediler. o ara ergenim. bembeyaz götcağzımdan bıçak yedim o gün ben bu kişilere dalınca. hayatımda, sevimli popoma bıçak giren 2 olaydan birisidir bu. ikincisi biraz karışık olduğu için anlatamam şu an.

yani babacım, neyin bilişseli neyin terapisi lan?

o kavram ile dalga geçip duruyorum ben. doktorum yeni yeni bunun faydalarına alıştırıyor. şu başlığı açan kişi mesela diyelim aldık bu hanımı bilişsele soktuk soktuk çıkardık. rahatladı bu. güvendi bize tam. "peki" dedi içinden, dışarı çıkabilirim.

cafeden çıkınca bir baktı lucifer kendisine ana avrat sövüyor. olur mu? olur.

e şimdi bu kadının bize güveni kalır mı daha? kalmaz.

şidddetli tavmaların sonucuudur bu agorafobi canlarım. ben, chatgpt'ye yazdırmayan, kendi mantığı ile yanıt veren bir nesil olarak çare bırakıyorum şuraya : (bkz: hipnoz)

bunu yapan bir doktor bey de tanıdık şu ömürde. hipnoz ile, bu tip tecavüze uğrama korkusu (asıl problem) şu bu çözülür. çözülmüş. vajinismus şeysi de çözülmüş. arayın bulun bazı doktorları gidin deneyin. denemedim ama ex yengenize denettim, işe de yaramıştı aslında.

onun dışındaki çözüm ise şahsen benim. dul bayanlar bana yazabiilir. koruyucu yapım ile arada bıçaklanır sevdiceğimi tehlikelerden korurum. feministlere göre, erkekler gereksiz. hadi bakim o zaman 5 sarhoş erkek yaklaşırken karete yap, peh. biz erkekler, dünyanın en gerekli varlıklarıyız bence. özellikle ben.

kezban editi:
bu korku hakkında bilgi verilmelidir.
içinde en az 5 yeni bilgi olan bir entry mi? yoksa, "ay acun maffetti ülkemizi feministliği mi?"
house beyin dediği gibi, "seni iyileştiren ilgisiz doktor mu? sürekli yanında olan öldüren doktor mu?"

olaylar derin. meselenin tanımının bile olmadığı normalize sözlüğümüzde, as olan bilgidir canlarım. meselenin adı yoktu, adını yazmış bulundum. herkes versin bilgisini. hadi herkes ceplerini boşaltsın. kuru femo görmekten ciğerlerimiz soldu. ben, bu hususta yeni çözümlere açığım. bu konunun dolaylı mağduruyum ben. chatgpt'ye yazdırılan mekanik z anlatımı sevmiyorum ama fark etmez. kendi kanısı olan, bilgisi olanı okuruz çizeriz dedikodu kazanı gergin mekanımızda. ben şu an papatya çayımı hazırladım ve "hipnoz" çözümümü şak şak şak diye paylaştığım için gurur doluyum. daha bismillah haysiyet celladı falan olduk dskljds. sinirli teyze is-te-mi-yor-uz, dıps dıps (hafif sallanarak laf çakan the dude emojisi)

haysiyet yoksunu bazılarının goygoy yapmaya çalıştığı, haklı bir korkudur.

bu ülke kadınlar için cehenneme döndü, taciz, tecavüz, şiddet her yerde... bazı pislikler de bunun şakasını yapıyor trollük adı altında! buna izin veriliyor mu sözlük yönetimi? 'elit sapık' olunca her şey serbest mi?

başlığı açan yazar arkadaşım, korkunu çok iyi anlıyorum. imkanın varsa psikolojik yardım al, bu korku senin hayatını bu şekilde etkilemesin. yoksa da mesaj at bana, dertleşelim, elimden ne gelirse yapmaya hazırım senin için. asla yalnız değilsin.

2021'de yazmış. umarım taciz edilmemiştir.

beni kimse taciz edemez. ben taciz edenleri taciz ediyorum.

başlık sahibi tanımını silmiş ne yazmıştı acaba

geç saatte eve dönme durumumda bu düşünce basıyor . stres ve gerginlik oluşturuyor. genelde hep kardeşlerimi arayıp onlarla konuşuyorum.

bu bizi aşar artık, uzman desteği gereken bir durumdur.