yarın yarın ardından yarın ardından yine yarın

yarın, yarın, ardından yarın, ardından yine yarın. günden güne böyle sinsice sokulur işte, gelir vakti zaman. eridi gitti cılız mum. hayat dediğin nedir ki: oynayan bir gölge, sahnede çırpınıp zamanını dolduran zavallı bir oyuncu. oyun bitince duyulmaz artık sesi. bir aptalın anlattığı gürültülü patırtılı bir masal. hiçbir anlamı da yok
william shakespeare

not: cuma, cumartesi, pazar, pazartesi.

ardından yine yarın geleceğinin garantisi değildir. (bkz: david hume)

(bkz: same shit different day)

her bir yarın nihai dün olur. yarınların sıradan dünlere dönüşmemesi ve her bir yarının hatrımızda kalması çabasıyla yaşamalı bu hayatı.