1.
galatasaray taraftarı bir ilkokul öğrencisinin söylediği galatasaray marşıdır.
ilkokul çocuklarının hayal gücünü ve yanlış yapmaktan korkmama huylarını çok seviyorum. yanlış yapsalar bile o kadar öz güvenliler ki buna hayran olmamak elde değil. ilkokulda ders giren bir öğretmen olarak bunun dışındaki özellikleri çoğu sinir bozucu geliyor bana.
bu marşı söyleyen arkadaşın adı bekir. kendisini pek severim. yaklaşık 110 santimlik bu sevimli insan doğal bir mizah gücüne sahip. o farkında değil ama çok güçlü bir mizah anlayışı var.
bahçede dolaşırken artık yeni nesilde çok fazla galatasaray taraftarı olduğu için kendi yaptıkları maskeler ile victor osimhen olan çocuklar ya da mauro icardi selamı verdikten sonra rüku için eğilecekmiş gibi duran çocuklar ilgimi çekmiyor.
ama bekir'in bağıra çağıra söylediği marş dikkatimi çekti zira bu marşı birçok galatasaray maçında ben de söylemiştim. ana bekir şöyle söylüyordu:
- gerçekleri tarık yazar. tarihi de galatasaray.
ikinci kısımda tarih olarak söylediği şey ilk kısımda tarık olarak değişmişti. bir daha dinledim emin olmak için. ama tarık dediği kesindi.
teneffüs biterken bekir amigoluk görevini bitirmiş sınıfa doğru giderken yanıma geldi ve aramızda şöyle bir diyalog gelişti:
- bekir, tarık kim oğlum?
- hangı?
- hangı ne lan? ne söyledin sen teneffüste?
- cimbom şarkısı.
- söyle bakayım bir daha.
- gerçekleri tarık yazaaaaar. tarihi de galatasaray.
- eee tarık dedin ya şimdi. kim o?
- hangı?
- hangı ne oğlum? gerçekleri tarık yazar demedin mi?
- dedim.
- tarık kim?
- bilmiyom ki!
her zaman olduğu gibi yine çocuklarla harika anlaştığımı düşündüm. tarık herkes olabilir ama kimse bekir olamaz.
ilkokul çocuklarının hayal gücünü ve yanlış yapmaktan korkmama huylarını çok seviyorum. yanlış yapsalar bile o kadar öz güvenliler ki buna hayran olmamak elde değil. ilkokulda ders giren bir öğretmen olarak bunun dışındaki özellikleri çoğu sinir bozucu geliyor bana.
bu marşı söyleyen arkadaşın adı bekir. kendisini pek severim. yaklaşık 110 santimlik bu sevimli insan doğal bir mizah gücüne sahip. o farkında değil ama çok güçlü bir mizah anlayışı var.
bahçede dolaşırken artık yeni nesilde çok fazla galatasaray taraftarı olduğu için kendi yaptıkları maskeler ile victor osimhen olan çocuklar ya da mauro icardi selamı verdikten sonra rüku için eğilecekmiş gibi duran çocuklar ilgimi çekmiyor.
ama bekir'in bağıra çağıra söylediği marş dikkatimi çekti zira bu marşı birçok galatasaray maçında ben de söylemiştim. ana bekir şöyle söylüyordu:
- gerçekleri tarık yazar. tarihi de galatasaray.
ikinci kısımda tarih olarak söylediği şey ilk kısımda tarık olarak değişmişti. bir daha dinledim emin olmak için. ama tarık dediği kesindi.
teneffüs biterken bekir amigoluk görevini bitirmiş sınıfa doğru giderken yanıma geldi ve aramızda şöyle bir diyalog gelişti:
- bekir, tarık kim oğlum?
- hangı?
- hangı ne lan? ne söyledin sen teneffüste?
- cimbom şarkısı.
- söyle bakayım bir daha.
- gerçekleri tarık yazaaaaar. tarihi de galatasaray.
- eee tarık dedin ya şimdi. kim o?
- hangı?
- hangı ne oğlum? gerçekleri tarık yazar demedin mi?
- dedim.
- tarık kim?
- bilmiyom ki!
her zaman olduğu gibi yine çocuklarla harika anlaştığımı düşündüm. tarık herkes olabilir ama kimse bekir olamaz.
devamını gör...