gitmem gerek

tüm şarkıları sana söyledim biliyor musun? sustum herkese, bir tek sana konuştum. anlattım. gündelik hayatın rutinlerini, beni heyecanlandıran veya hüzünlendiren her şeyi, tüm şiirleri sana okudum, içtiğim her kadehi sana kaldırdım, aynaya baktığımda senin gözünden gördüm kendimi
- benim seyredecek güzel bir şeyim var derdin- sonra susmak istedim. artık seni düşünüp düşünüp kendime işkence etmeyi bırakmalı, devam etmeliydim. deniyorum anlıyor musun? içimdeki kocaman boşluğu bir şekilde doldurmaya çalışıyorum.

buray'ın güzel bir slow parçasıdır.

insanı kemiren hülyalardan vazgeçişin çığlığıdır. gidilir gidilmesine, diye bağırır insan. değecek mi? seni kaybettiğime değecek mi? bütün bu kaosun, düğümün çözülmediğini bile bile gitmek gerekir mi? oh, ne zamana kadar acı çekeceğim! ne zaman bitecek suçluluğum, cezam! tanrım! diz çöktüğüm insan! anla beni; gitmem gerek! ama senin için acı çekmek; yaşam niçin var sanki! ama yalan, bencil olmalı insan. hiçbir şeyin öneminin olmadığını görmek gerek. sonra bir gece vakti şakağına dayar altıpatları. sanki bilmiyor muydum ben konuşmanın zahmetli olduğunu? fakat... fakat gecelerim gündüz olmuyor benim. yüreğimin karanlık dehlizinde gezinen ben, daha da derine batıyor. gitmem gerek.

sürekli dinlediğim aspova klasiğimdir.

gitmem gerek, insanların olmadığı bir yere. tek katlı hatta tek odalı ferah bir eve. kitapların müziğin arasına. ihtiyacım olan o yalnızlığa, senin olmadığın bir şehre. o kadar çok kitap olsun ki ; seni düşünmeye vaktim olmasın. gitmem gerek kokunun olmadığı bir yere

bakkala diye çıkıp sana gelesim var diyenlerin "elveda"cümlesidir.

"bu şehirden" diye devam eden düş sokağı sakinleri'nin gayret et güzelim şarkısının girişi.

yürü yüreğim gidelim buralardan aşk bizimle değil. şarkısı geldi aklıma nedense