görüştüğün kişilerin listesini tutmak

corona sürecinin hayatıma kattığı lanetli bir olay. kiminle hangi gün, nerede ve ne koşulda görüştüğümü not ediyorum. 14 gün sonra listeden çıkarıyorum.
self-filyasyon adını verdiğim bu yöntem yüzünden bir yandan kendimi kontrol edebildiğim için iyi hissediyorum, öte yandan da delirmek üzere gibi hissediyorum.
liste şöyle:
10 mart-neşe'nin işyerine uğradım, maskemi hiç çıkarmadan 25 dk oturdum, başka kimse yoktu.
11 mart-ayşegül geldi, kahve içtik, 2 mden daha yakın olmadık. 1 saat kaldı.
bu şekilde not tutuyorum. hem de bir yıldır. içinizden deli bu kadın dediğinizi duyar gibiyim. şu süreci hayırlısıyla atlamayı öyle çok istiyorum ki, delirmeden biter umarım.