gri

siyah ve beyazın ortası.

belirsizlik.

aslında insanlara benzer. insanlar ne beyazdır ne siyah. hangisinden daha fazla varsa ton olarak ona yaklaşır.
(bkz: grinin elli tonu)

sevdiğim müzik grubudur. dinlemek isteyenler için olmaz korkak

grey59 her daim.

kırmızı, mavi ve sarı renklerin eşit miktarda karışımı ile ortaya çıkan renktir. farklı olarak siyaha beyaz yada beyaza siyah katarak da ortaya çıkartılabilir. otomobil jantlarında kullanılan gun metal rengi ile de karıştırılır.

hayatta gri renkler vardır.
hiç bir şey siyah beyaz değildir.
hele sevgiler hiç değildir.

bazı kimselerin karakter rengidir. ne siyahtırlar bu kişiler ne de beyaz. ne bir uçta ne de öteki uçtadırlar. hep ortalarda bir yerdedirler. uçlara meyletmezler.

50 tonu olduğunu öğrendiğimiz renk çeşidi.

yeni çıkan film ve dizilerde artık bu renge daha çok yer verilmesi hoşuma gidiyor. çünkü hayat siyah-beyaz değil. iyiler ve kötüler kutbu yok. eski filmler hep bunun üzerine yapılırdı. artık yeni yapımlarda kimin haklı-haksız olduğu yer yer değişebiliyor. ya da kötü sandığınız bir adamın aslında eskiden büyük travmalar geçirdiğini görüyor ve yaptıklarının haklı bir sebebi olduğunu farkediyorsunuz. gerçek hayat da böyle. kimse pîrüpâk da değil, şeytan da değil. her insan birine göre iyi, diğerine göre kötü gibi gözüküyor. hepsi bu. aslında olan şey şu. o kişi size iyi yanını, başkasına da kötü yanlarını daha çok gösteriyor.

50 tonundan sonra bakış açımızı bambaşka bir alana kaydıran renk.

çok gereksiz bir renk istisnalar dışında hiç bir yerde kullanılmıyor.

belirsizlik.

umut ve umutsuzluğun asıl rengidir. siyah ile beyazın arasında kalmıştır, aradadır. beyaz katarsınız açılır, siyah katarsanız kararır. insan duygularını temsil edecek bir renk seçseydim kesinlikle griyi seçerdim. sevmem etmem ama yiğidi öldür hakkını yeme misali.

bana çocukluğumu hatırlatan bir renk.

öyle sandığın gibi kasvetli gri değil lan. gri renkte birçok amrock cinsi tavuk vardı kümeste. yumurtalarını neşeyle topluyordum bu kül prensesi tavukların. çünkü benim babam nerede değişik bir cins hayvan varsa hemen edinirdi. internet yoktu; yabancı dil bilmezdi ama kümeste onlarca çeşit tavuk olurdu bahçede de bir çok farklı tohumun sebzesi. kül rengi yerine gri demeyi ben o tavukla öğrendim.

arada kalmış, siyah mı beyaz mı karar verememiş, biraz ondan biraz bundan rengidir.
kendi içinde bir asaleti ve kaotik duyguları barındırır bu renk. herşeye, herkese ve hatta her şehre de yakışmaz.
hele ki mavisiyle yeşiliyle kendine has güzelliği olan bir şehre hiç.

hüzne geri dönelim. gri sadece bende hüznü çağrıştırmıyordur sanırım. sanki biraz sonra ağlayacakmışsın ama bir yandan da boşver be demişsin gibi bir renk. bol bol melankoli, asık surat, sıkılgan tavır, bıkkın bakışlar içeriyor bu renk. keyifsizliğin bir meyvesi olsaydı kesinlikle rengi gri olurdu.

günlerdir oldukça keyifsizim. ruh halimden kaynaklı olarak tüm dünyayı renksiz görmeye başladığıma inanmıştım ki, evet farkettim, sanki şehir de benimle beraber yas tutuyordu. sanki bir filtre gelmişti günlerdir bu şehre. denizin, gökyüzünün, ağaçların hiç keyfi yok. her yerde bir gri hakim. insanlar asık suratlı, çoğu yorgun, ay sonunu getirememiş yada zar zor getirmiş, kimi birilerini özlemiş ama genel durum tam bir kaos. kenarda köşede saçmalayan ergen, koşturan çocuk dahi yok.

birkaç saat sahilde turladım. ne sevgililer vardı, ne beyaz yakalılar plazadan kendini atıp öğle yemeğine geldi, ne sporcular ortalıkta gözüktü. kaosun filtresi neredeyse şehre işlemişti. bir nebze rahatlattı beni bu manzara. sadece benim içim ölmemişti, bir nevi şehir olarak yaşayan ölüler topluluğuna dönmüştük.



bazı şehirler gridir ancak gri bu şehre yakışmıyor. gri insanlara da yakışmıyor ama ben hariç.*

mükemmel ötesi şarkıları olan müzik grubu.

kaldırımlar gridir mesela. kafanda akan binlerce düşünce varken, kafandakilerden yürüyerek kaçmaya çalışırken ses çıkarmaz gri. mesela yeşile bassan bi duygusu vardır. denize ayağını soksan bi duygusu vardır. gri ruhsuzdur. gri sırtı dönük bir renktir. duvarlardır mesela gri. kendi kendine odanda sohbet ederken duymaz gri duvarlar. tepkisizdir gri.

bir renk.

tekstil ürünlerinde gri renk bana hep "ucuzluk ve dandikliği " çağrıştırıyor. bu renk bir üründen keyif almak veya beğenmek kanaatimce imkansız. temsili trendyol görselimizi çakalım ;



bence gri renk insanı fakir gösteriyor ama bunu ispatlayamam
hadi eyv.