günlüğü yakmak

"olum bu nasıl z kuşağı, günlüğünü elektronik ortamda tutmuyorlar mı?" diye düşündürdü beni.

günlerinin tek yazılı kaynağı olan hatıraları yakmaktır...

gemileri yakmakla eşdeğerdir.

ah, bir ataş ver, cıgaramı yakayım
sen sallan gel, ben boyuna bakayım

uzun olur gemilerin direği
çatal olur efelerin yüreği

yakacaktım ama yakacak teneke gibi bişi bulamadım. bulduğumda hepsini yakıcam sayfa sayfa. benim için yapılma amacı geçmişi ve yaşanmış aptallıkları geride bırakmak sanırım.
küçükken eski günlüğümün bir kısmını sobada yakmıştım. çok sevdiğim bir arkadaşımı ardımda bırakmam gerektiğimi anladığımda onla ilgili ne varsa yaktım. boş hissettiriyor.