günümüz futbolunda çocukluk aşkına imza attı masalı

günümüz futbol gerçekleriyle örtüşmesi, bir araya gelmesi mümkün olmayan bir olaydır..

profesyonel bir meslek bu...
eğer iddia edildiği gibi gerçekten çocukluk aşkına geliniyorsa, kontratı da ona göre yapmaları gerekir. profesyonel dünyada kontrat üzerinde anlaşılır. kimse armaya gönül verme fedakarlığıyla profesyonel bir mesleği birbirine karıştırmaz. belli başlı şartlar, talepler yerine getirilmediği takdirde çocukluk aşkı söyleminin alt yapısı sağlanamaz..

o yüzden bu gibi palavralara fazla kendini kaptırmamalı insanlar.

o düzeyde futbolcular hiçbir şeyi kendi menfaatlerinin üzerine koymazlar. herkes kendini düşünecektir doğal olarak..
35 yaşındaki adamların bile sözde çocukluk aşklarından dünyaları istedikleri bir futbol gerçekliğinde aşk meşk işleri işin abartısıdır.

profesyonelleşmiş hiçbir futbolcuyu klasik taraftar kafasında düşünmemek gerekir. onlar oynadıkları her kulüp için ellerinden gelenin en iyisini vermek isterler. çocukluk aşkı ayrı, profesyonel hayat ayrı...

(bkz: tabi yersen)

(bkz: derdini seveyim)

gençlerbirliği’nden galatasaray’a transfer oluyorum. yaşım henüz genç, iki üç yıl estiriyorum. tepe kulüplerin dikkatini çekiyorum, gitmek istemesem de yönetim yüksek bonservis hasebiyle beni gönderiyor. 5 yıllık kontrat yapıyorum. son iki sezonumda şampiyonlar ligini kazanıyorum. balondor malondor ne varsa veriyorlar. kontratım bitiyor, tüm büyükler peşimde. basın her gün farklı bir kulüple beni yazıyor. ben hayır diyorum, hedefime ulaştım ama hayallerime koşmalıyım. yeniden galatasaray forması giyiyorum. 7 sene oynuyorum. son iki sezonumda sırasıyla avrupa ligi ve şampiyonlar ligini kazanıyorum ve jübile…