güvensizlik dolu bir sakinlik içerisindeyim

bir coup de grace ukdesidir.

bazen hissettiğim duygudur. ama çok arada bir. çünkü böyle güvensizlik dolu sakinliklerin beni geçmişteki bazı saçma olduğu kadar mantıklı da olan planlarıma götürdüğünü düşünüyorum.

haruki murakami’yi öldürme isteği başlığında yazmıştım aslında planlarımın bir tanesini. böyle derin bir sakinlik çöktüğü zaman içimde tekinsiz bir şeyler dolaşıyor. karadenizli olduğum için zaten sakin kalmak benim alışık olduğum bir duygu değil. çok sakin olduğum zaman sinirlenmeye başlıyorum kendime. neden kızgın olmadığımı düşündükçe öfke basıyor.

nadiren sakin olduğum zamanlarda da haruki murakami cinayeti ile ilgili planlar yapıyorum. aslında sadece haruki murakami değil hedefim. dag solstad da vardı ama çok yakın zamanda hayatını kaybetti. kalp hastalığı dediler. emin değilim bundan ama bunu sonra anlatacağım.

bazen de sakal tıraşı yüzünden seri katil olmaktan vazgeçmek başlığında anlattığım gibi planlar canlanıyor yeniden. ama bunlar hep sakın olduğum zamanlar. saçma sapan bir şey bu sakinliği bozunca o güvensizlik hissi de kayboluyor. sonra yine kanunlara saygılı bir vatandaş oluyorum.

benim sakinliğimin içindeki güvensizlik kendi akıl sağlığıma duyduğum güvensizlik. her an haruki murakami konusunu biraz erteleyip jean louis fournier'ye yönetebilirim. bilemiyorum altan. nietzsche de işine baksın.