21.
sevgili eşrefoğlu süleyman beğ önerisiyle izlediğim harikulade bir film.
öncelikle çok zekice yazılmış diyaloglara, tarihsel göndermelere, oyunculuklara hayran kaldım. resmen o oyunculara biçilmiş kaftan niteliğinde roller.
filmde beni en çok çarpan şey mizahın aslında nasıl ölümcül bir silaha dönüşebildiği oldu. gülüyoruz ediyoruz ama işin sonu sorgulamaya gelince tarihin her döneminde olaylar benzer bir şekilde gelişmiş. filmde gülmek ve düşünmek arasında kalıyorsun bir nevi. levent kazak ve ezel akay'ın anlatım tarzı bu dengeyi çok güzel kurmuş. sinematografisi, diyaloglar, müziklerin o dönemdeki kaotikliği çok iyi yansıtması... her şey yerli yerinde olmuş. diyaloglar, sanki tiyatro sahnesinde yankılanan bir özlü söz gibiydi. hem güldürüyor hem de içini acıtıyor. “biz niye böyle olduk?” sorusunu en eğlenceli, en keskin, en sarsıcı şekilde sorduruyor. her sahne rengarenk olmuş.
aslında film yıllar öncesini anlatıyor ama aradan kaç yıl geçmiş ama bizde de bir şey değişmemiş hala onu da fark ettim. sadece isimler farklı. her şey bugüne anlatıyor.
benim için izlemesi çok keyifli bir filmdi. bence bir kereyle izlenilecek bir film değil asla. her izleyişte sanki farklı bir mesaj verecek.
herkesin en az bir kere izlemesi gerektiğini de düşünüyorum. tarih için, sanat için, mizah için ama en çok da kendimiz için. hacivat ve karagöz neden öldürüldü sadece bir film değil, bir hatırlatma.
ve bu ülkenin en zekice yazılmış, en güzel anlatılmış, en hak ettiği halde yeterince anlaşılmamış başyapıtlarından biri kesinlikle. lütfen izleyeyim, izletelim.
öncelikle çok zekice yazılmış diyaloglara, tarihsel göndermelere, oyunculuklara hayran kaldım. resmen o oyunculara biçilmiş kaftan niteliğinde roller.
filmde beni en çok çarpan şey mizahın aslında nasıl ölümcül bir silaha dönüşebildiği oldu. gülüyoruz ediyoruz ama işin sonu sorgulamaya gelince tarihin her döneminde olaylar benzer bir şekilde gelişmiş. filmde gülmek ve düşünmek arasında kalıyorsun bir nevi. levent kazak ve ezel akay'ın anlatım tarzı bu dengeyi çok güzel kurmuş. sinematografisi, diyaloglar, müziklerin o dönemdeki kaotikliği çok iyi yansıtması... her şey yerli yerinde olmuş. diyaloglar, sanki tiyatro sahnesinde yankılanan bir özlü söz gibiydi. hem güldürüyor hem de içini acıtıyor. “biz niye böyle olduk?” sorusunu en eğlenceli, en keskin, en sarsıcı şekilde sorduruyor. her sahne rengarenk olmuş.
aslında film yıllar öncesini anlatıyor ama aradan kaç yıl geçmiş ama bizde de bir şey değişmemiş hala onu da fark ettim. sadece isimler farklı. her şey bugüne anlatıyor.
benim için izlemesi çok keyifli bir filmdi. bence bir kereyle izlenilecek bir film değil asla. her izleyişte sanki farklı bir mesaj verecek.
herkesin en az bir kere izlemesi gerektiğini de düşünüyorum. tarih için, sanat için, mizah için ama en çok da kendimiz için. hacivat ve karagöz neden öldürüldü sadece bir film değil, bir hatırlatma.
ve bu ülkenin en zekice yazılmış, en güzel anlatılmış, en hak ettiği halde yeterince anlaşılmamış başyapıtlarından biri kesinlikle. lütfen izleyeyim, izletelim.
devamını gör...
22.
tam bir başyapıt.
gerek senaryo, gerek oyunculuklar açısından on üzerinden on. üç kez izledim ve her seferinde ayrı keyif aldım.
hikayenin işlenişi, usta oyuncuların seyirciyi çeken performansları ve yönetmenin dokunuşları harikulade.
gerek senaryo, gerek oyunculuklar açısından on üzerinden on. üç kez izledim ve her seferinde ayrı keyif aldım.
hikayenin işlenişi, usta oyuncuların seyirciyi çeken performansları ve yönetmenin dokunuşları harikulade.
devamını gör...