had bildirmek

"kendi bahçesinde
dal olamayanın biri
girmiş bahçeme
ağaçlık taslıyor" *

kötücül, kabaca, kibirle ve hatta öfkeyle yapılan eylem; sevmem.

ancak, üzerine düşmeyen, kendisini ilgilendirmeyen, başkasının kişisel alanına giren bazı konularda yapılan uyarılar, dikkat çekmeler, dürtmeler, müdahaleler filan olduğunda da insanı bi sinir basmıyor değil. bugün bu tipten bir had aşımına uğradım. had bildirmek gibi bir kabalığı yapamayacağımdan sadece şunu diyebildim sessizce; hadi oradan!

bilmediğin konuda had bildirmek, haddini bilmemektir.
bu hayatta yerini bilmek lazım.

başlığı ben açmışım. yaklaşık yedi ay önce. "kötücül, kabaca, kibirle ve hatta öfkeyle yapılan eylem; sevmem." diye tarifini vermişim. her zaman böyle olmuyor bazen ironi dili ve edebiyatı kullanılarak üstenci ve fakat mutlaka kaba ve kırıcı üslupla "horgörü"nün en pasif agresif iğnesi batırılıyor.

ne mi oldu? bir hediye mevzu bu, bir yaş günü hediyesi hikayesi. genel olarak hediye edeceğim kişinin hassasiyetlerinden yola çıkarak, parasal değeri pek de umursamayarak ve kendi yaratıcılığıma sığınarak, alt metninde bir göndermesi olan nesnelerden seçerim/yaparım hediyemi. ne mutlu ki hediyemi verdiğim herkes de gözündeki mutluluk ışığını esirgemedi benden bugüne kadar. sonuncusu öyle olmadı. olmadı da ben biraz geç vakıf oldum konuya.

o zippoyu hediye ederken elinden düşürmeyeceğin; yanından ayırmayacağın; elinde tutmasan bile cebinde, masanda, bira bardağının, sigara paketinin yanında durabilecek, çalınmadıkça sana eşlik edecek bir nesne olsun fikri vardı zihnimde. yanından ayırma ki beni hatırla, avucunda tut ki beni hisset! hadsizliğime bak! oysa; gözüme sokarak methiyeler dizdiğin "elinden düşürmeyeceğin; yanından ayırmayacağın", gece gündüz bileğinde taşıyacağın, zirkonyum sıvı metalli, ekg ve damar sertliği bilem ölçen huawei watch ultimate yanında esamesi okunur muydu bir zipponun. hem de yirmi kat değerinde, peh!..

neyse, ben haddimi bildim. mutlu yılların olsun!

haddini bilmeyen kişilere yapılandır.

bir eylemdir. 18 yaşını geçmiş kişilere nasıl davranacağını söyleme hakkı kimsede yoktur. kişi istediği üslubu seçebilir, beğenmeyebilirsiniz ama seçme hakkı kişidedir. sizin yapabileceğiniz tek şey kendi had/sınırınızı bilip ona göre hareket etmektir.

bugün onlarca kişinin hayatını mahfeden bir piç kurusuna haddini bildirdim ve ailemden uzaklaştırdım. yiyorsa yaklaşsın bir daha piç. çok mutlu ve huzurluyum.

önceleri yapılan her yanlış davranışa, söylenen her yanlış söze cevap vererek bildirilmesi gereken yerde insanlara haddini bildirmeye çalışırdım. ama büyüdüm ve yoruldum, artık ben ne kadar konuşursam konuşayım karşımdakinin anlamadığını görüyor daha çok üzülüyorum. malesef dizilerdeki gibi tek cümleyle değişen/akıllanan insanlar yok gerçek hayatta.

-bildiriminiz var...
-had sizi engelledi...