hafta sonlarının eskisi kadar tat vermemesi

cumartesi günü akşama kadar çalış, pazar günü zaten tek takılıyorum nasıl geçiyor anlamıyorum. bir tatil ve birlikte gülüp rahatlayabilecegim bir insana ihtiyacım var. bir de şu büyük şehirden uzaklaşmam lazım hacı.

yalnız geçiriyorum çoğunlukla ondan da tat alabilmek herkesin kendi becerisi olsa gerek diye düşünmekteyim. önceleri hafta sonlarını 8 10 yakın dost bir evde cozlayarak geçirdiğimiz dönemler vardı mesela onlar çok tatlıydı. şimdi o dostların hemen hepsi "hafta sonu hangi yeşilliğe çocuğu çinmeye götürsek" derdindeler. bağ evine, yazlığa çağırıyordum bir aralar hafta sonları ona da çocukla gelmeye başladıkları dönem bıraktım çağırmayı. "şş" diyene "hadi gelin lan" diyebiliyorum hala o ilginç. kıyamıyorum kestanelere.