sevişmenin eskisi kadar zevk vermemesi

günlerdir üstünde düşündüğüm konu. çok eşli olunca ve hepsinin kendine has ölçüleri olunca bile bir yerden sonra bayağılaşıyor hocam.

kafa aramaya başlıyor insan. ne bir 85c derman oluyor yaralara ne bir latin kalça.

bir sürü bedenin içinde yalnızlaşıyor insan, dibe gömülüyor. aranılan şey gerçekten bu mu düşünceleri zerk oluyor beyne kendimi alamıyorum. sense of humour ararken buluyorum kendimi sonra.

aynı şeye gülmek gerçekten önemli. gavatlıkta çığır açtıktan, kimseyi gerçek anlamda önemseyemedikten sonra aranılan şey aynı şeye gülebilmek oluyor aslında.

ama siz yine de ümitsizliğe düşmeyin. her sönen memişin başka bir bedende pörtlemesi vardır.

işte böyle olunca biraz da bana vursunlar diyorlar sonrası malum durum. yine de hayırlısı ne diyelim.

yaş aldıkça oluyo böyle şeyler insanın istediği şeyler değişiyor fazla çetrefilli oluyor.

sevmek karşılıklı sevme eylemidir zaten.
siz olayi cok yanliş anlamissiniz.

(bkz: bu gece olmaz diyen sağ el)

yuh o fırsat bende olsa.

aklındakinin başkası olmasından dolayı yaranan olgudur(?).
karşında dünyalar güzeli, yakışıklısı bile dursa, eğer sevdiğin kişi(?) değilse, taşla sevişmekten farksızdır. ki, sevdiği olmayan ve daha yeni "sex n drugs life"a başlayanlar için, bu önemli değildir, önüne gelenle yatıp kalkma krizleri falan vs vs

bir de düşük libidodan kaynaklana biliyor. ki, bu da yeni bir şeyler aramanın verdiği yan etkenlerdir. 1 yıl boyunca hiç mi kendini yatağa bağlatmazsın be gafil

farklı şeyler denemenin vakti gelmiştir.
(bkz: buzlu badem)