hakkında

nefes alamıyorum dokularım malign transformasyonu geçiriyor, yüksek dozda asbest'e maruz kalmış gibiyim trake taktırmalıyım. hayvanları sever sayarım hatta beslerim onların beni sevdiklerini pek hissedemem. etrafımdaki insanlara haddinden fazla değer veririm ama değer bildiremem. 'hak etmediğin şeyleri yaşıyorsan sana bunları yaşatana hak etmediği değeri vermişsindir' derim bununla bile kar ettiremem. bazen öyle tipler karşıma çıkar ki anlatamam. hız yapar düz duvara çarpmak isterim ama çarpamam. garip bi' çekiciliğim var etrafımda normal insanlar barındıramam. her birisinin farklı dengesizlikleri ya da aykırılık demeli daha doğru, doğru bir yola konduramam. insanlardan ukalayı yemeklerden bamyayı sevmem. limon'un yemeklerin tadını bozduğunu düşünür-zorunlu anlar dışında-el bile sürmem. dizi takip ederim fragmanlarından, film izlerim en babalarından, müzik dinlerim çok pis..

sigara içmem içenide sevmem. yemek yemeyi sever, pilavı bile ekmekle yerim. hayatı yaşamayı bildiğimi düşünür ama yaşadığımı anlayamam. küçükleri mi sever büyüklerimi sayarım. hayvalarla anlaşamaz hep kaçarım. insanları anlamam anladığını söyleyene de hiç aldırmam. sözlükte yazarım trol sanılırım umursamam.*

sinderella gibi arabam kabak olmasın diye
12 gibi uyurum.
midem iyiyse sevdiğim şeylerden ölçüsüz yiyebilirim
okurum, yazarım, gezerim.
pandemi öncesi sinema aşığı bir insandım
evde bir şeyler izlemek işine ciddiye alamıyorum.
iç sesim her durumda bir komiklik bulur beni de bunu herkese söyle diye ikna eder.
anlatmaya dinlemeye bayılırım.
akademik anlamda sadece istikrarlıyım çok çalışkan olmaktansa aynı anda bir dünya şey yapmayı tercih ederim.
gördüğüm güzel günlerden daha da güzellerini gireceğime dair inancım 45 yıldır benimle
önüme gülümseyerek bakabiliyorum onun sayesinde.
yaşam mottom:
görelim mevla neyler neylerse güzel eyler.