harakiri yapmadan önce katanasını bileyleyen mükemmeliyetçi samuray

1576 yılında osaka'da bir dere kenarında dinlenip bohçamı açmış ve bir şeyler tıkınmak üzereydim ki. bu arkadaşı gördüm.

"koniçiva samuray kardeş"
"koniçiva dostum"
"hayırdır"
"müsabaka kaybettim... bu utançla yaşayamam"
"harakiri yapacaksın yani?"
"evet"
"ee peki o taşla ne yapıyorsun dost?"
"katanamı bileyliyorum. kör bıçakla canımı almak istemem"
"ya samuray kardeş boşver bu ölümüm mükemmel olsun geyiklerini"
"naniii???"
"gel senle bi döner yiyelim. gelirken aldıydım karnını doyur sen de"
"ayran var mı lann?!?"
"hey yavrum heyy"
"var var.. gel sen."

bu bir japon geleneğidir. acısız bir kereden ölebilmek için 1200lü yıllarda bir japon imparatorunun çıkarttığı kanun neticesinde bütün samuraylar tarafından uygulamaya geçilmiştir. ve bu bilgiyi tam şu an basen bölgemden uydurduğum yadsınamaz bir gerçektir.

hala okuyor musun sen?

"nanii" tepkisiyle olayın gerçekten yaşanmış olduğunu anlamama sebep olan samuraydır. allah rahmet eylesindir. umarım sakura bahçelerinde ramen yiyip sakesini içiyordur.

seppuku'dur o.

ya düzgün kesemezse, ya kıvranırsam korkusu ile yapıyosa gayet mantıklı bir eylem olduğunu düşünüyorum. ama bu kadar şova girmemen ve acı da çekmemen için kaishakunin diye bir şey var. kullansana?

şimdi aslında şöyle bir durum var. harakiri genel olarak kendini öldürme anlamına geliyor ama seppuku kişinin kılıçla değil kısa bir bıçakla karın boşluğunu yarması ile yapılıyor.

burada genelde birini öldürmek durumunda olduğunuzda ona onurlu bir ölüm seçeneği sunmak için bunu yapmasına izin veriyorsunuz ama öldürücü darbe katana ile tek hamlede başı gövdeden ayırmak şeklinde sizden geliyor.

bu anlamda katana keskin ama bilenebilir de.

bazıları için rahatsız edici olabilir.

en güzel duygulara sahip bir samuraydır, mükemmelliyetçi yanıma oynar.