harika şarkıyı çok kötü söyleyip adamı üzen metro gitaristi

insanın canını kahreyleyen, hayal kırıklıklarından hayat sorgulamalarına sürükleyen aksi, lanet biridir bu gitarist. saat 17.00'da başlayıp 18.57 dolaylarında tam da başladığı gibi 0-0 biten, yine de atmosferiyle memnun eden karşıyaka-kırşehir fk maçından çıkıp izban'a binmişsinizdir. gün yorgunluğu insana osmanlı'dan beter çökerken bir süre izban'ın nüfus yoğunluğu sizi ayakta kalmaya itmiş, bir süre sonra oturabilmişsinizdir ancak. ineceğiniz yere birkaç durak kalmışken başlıkta bahsettiğim gitarist adam başlar şarkısını söylemeye. şarkı da şarkıdır hani. (bkz: ilyas yalçıntaş)'ı benim gözümde gerçek bir sanatçı yapan (bkz: içimdeki duman) şarkısıdır. nerede duysam o şarkıyı etkilenirim, kilitlenir kalırım sözlerine ve söyleyenin sesine. neyse efendim, dediğim gibi adam başlar o şarkıya ve gitarını da konuşturur.

fakat o gizemli metro gitaristinin şarkıyı söyleyişi normalinden farklıdır dostlar. bir şarkının normali ne, bilirsiniz. sanatçı kendi ses ve yorumunu bizlere göstermeli fakat şarkının özünü bozup ritimlerin hızını kendi tercihince değiştirmemelidir. yani şarkının özünü, söyleyenin de tarzını ayırt edebilmeliyiz. işte o zalım metro gitaristi bunu yapmamıza fırsat vermiyor. mısraları sakız gibi uzatıyor, nağme yapacağım diye sesini değişik noktalar arasında gezdiriyor, aynı cümleyi bazen 5 saniyede, bazen 15 saniyede söylüyor. oysa bu gitaristimizin sesi sade, sakin bir ses. yani onu diğerlerinden ayıracak bir özelliği varsa sesi onlardan biri değil. sakince söylese, bir iki gitar hamlesi yapsa hepimiz daha mutlu olacağız, çiçekler daha renkli açacak, tüm insanlığa kalıcı bir barış hâkim olacak.

şarkı başlarken içimde beliren o umut, o beklediğim anlardan birinin gelip çatması hissi adam şarkıyı söylemeye başlayınca yukarıda yazdığım sebeplerden dolayı söndü gitti. herkeste de böyle oldu eminim. şarkının icrası esnasında etrafıma baktığımda şaşkınlıkla ''yapacağın işe haykırayım lan'' karışımı bakışlar gördüm. annem aradı evden biz izban'dayken, kadın da duymuş o sesleri, şaşırmış ne oluyor diye. buradan metro gitaristlerine keskin tavsiyemdir, olm zaten sesleriniz klasik. öyle süper sesler yok aranızda. bari şarkıyı özünden çıkmadan söyleyin de en azından takdir edip hakkınızı verelim. ilk defa bir metro gitaristine para vermek içimden gelmedi öyle söyleyeyim. ben ki metroda melodikasıyla (bkz: hasretinle yandı gönlüm) çalan ve her seferinde nakaratın dördüncü dizesine gelmeden köprü bölümüne dönen acemi çocuklara bile para veriyorum bazen. yapma metro gitaristi, yapma...