harry potter ve ateş kadehi

filmin başındaki evden hiç bahsedilmemiştir ki o ev aslında tom marvolo riddle'ın, annesinin cadı olduğunu anlayınca onu terk eden babasının sonradan yerleşip aile kurduğu evdir ve bu aile çevre tarafından hiç sevilmemekte/antipatik görülmekte olup bir gün ailecek(tom riddle'ın babası dahil) öldürülürler ve bundan yakınlarda oturan bahçıvan sorumlu tutulur ancak herhangi bir delil bulunamayınca serbest bırakılır. çok seneler sonra bu bahçıvan o evde bir ışık görür ve 4.film de zaten bununla başlıyor olur.

geldik serinin 4. kitabına. daha önceki kitap yorumları için #1929866 buraya alalım.

ateş kadehini nisan ayının başında okudum aslında. bir önceki kitabı anlatırken belli bir kısımdan sonra anlamadığımı fark edince bu sefer ne kaldıysa aklımda anlatmak istiyorum. hem spoiler olsa bile bir şekilde herkesin yolu öyle veya böyle harry potter ile kesişmiştir.

gelelim kitaba. yine her zamanki gibi harry yazın teyzesi ve eniştesinin evinde. ama bu kez gördüğü rüyayla başlıyor olay ve yara izinin acımasıyla uyanıyor harry. bunu başta önemsemiyor çünkü bu sene quiddich dünya kupası var ve weasleylerle birlikte oraya gidebilecek. onu almaya tüm weasley ailesi geliyor tabii kendi yöntemleriyle, uç uç tozuyla ve şömineden. bunu gören durslyler bundan hiç hoşlanmıyorlar ve yaramaz ikizler de biraz sorun çıkarsa da harry onlarla birlikte gitmeyi başarıyor. bu kez hermione de orda. dünya kupası günü hepsi bir anahtarla maçın yapılacağı yere gidiyorlar. orada herkes çadırlar kurmuş maç boyunca bu çadırlarda kalıyorlar. muhteşem geçen mac sonrası eglenirlerken bir kargaşa oluyor, ölüm yiyenler denilen voldemortun askerleri ortaya çıkıyor ve gökte bir sembol beliriyor. sembolün yapıldığı asa harrye ait çıkınca bu işlerden hiç haberi olmayan harry için işler biraz zorlaşıyor.

okul dönemi başlıyor ve okula dönüyorlar. bu sene ise okulda farklı bir şey oluyor. yıllardır yapılmayan üç büyücü turnuvası düzenleniyor ve diğer iki ülkede bulunan buyuculuk okullarından öğrenciler geliyor. bir ateş kadehi var ,buraya katılmak isteyenler isimlerini yazıyor isimleri okunanlar ise turnuvada yarışıyor. üç kişinin katılması gereken turnuvaya ismi kadehten çıkan harry de katılmak zorunda kalıyor. işte olaylar bu şekilde başlıyor.

üç birbirinden zor görevi tamamlamaya çalışan öğrenciler için zorlu bir dönem onları bekliyor. ilk önce ejderhalarla karşılaşıyorlar ve bir şekilde dört öğrenci de başarılı oluyor . ejderhalardan aldıkları altın yumurtalar ise bir sonraki oyunun ipucu. son anda da olsa nasıl yapacağını bulan harry bunda da başarılı oluyor. son olarak ise labirent var. burada kendi okulundan arkadaşı cedric ile son ikiye kalan harry kupaya birlikte ulaştıklarında kendini bir mezarlikta buluyor ve karşısında voldemort. acımasız olan voldemort cedric'i orada öldürüyor ve harry ile çarpışıyorlar. bu zamana kadar harrynin adı nasıl ateş kadehine yazıldı, bunu kim yaptı, o gördüğü ruya neydi hepsini öğreniyoruz ve taşlar yerine oturuyor. ama harryi öldürmeyi beceremeyen voldemort yine başarılı olamıyor. ve harry tekrardan hogwarts'a dönüyor. olayı öğrenen herkes çok şaşırıyor ve bir gerçekle karşı karşıya kalıyorlar voldemort geri döndü. hikayemiz burda bitiyor.

karanlık olayların artık başladığı kitap diyebiliriz. voldemortu görüyoruz artık ve harryi de kolay şeylerin beklemediğini. yine heyecanla okunan bir kitaptı 600 küsür sayfa ne ara bitti anlamadım bile.

kitapları okuyunca ardından filmleri izliyorum ve önce kitapları okumanın ne kadar önemli olduğunu anlıyorum. o kadar fazla yer kesiliyor ko filmde. ve bazı olaylar bambaşka şekilde anlatılıyor. o yüzden önce kitaplar okunmalı.

ateş kadehi, 4. kitap. olayların iyice düğüm olduğu kitapta diyebiliriz tabi.
harry, ron ve hermione'nin artık çocukluktan çıktığı bu kitap hikayeyi biraz daha derinlemesine ele alırken bir yandan da geliştiriyor.
hep uzaklarda olan ve bi şekilde bir gün dönmesi beklenen "karanlık lord" çok dallı budaklı bir planla karşımızda.
evet arkadaşlar, bu kitap düğümün düğüm olduğu, voldemort'un sahalara döndüğü o kitap.
kitabı azıcık karakterler üzerinden ele almak istiyorum bu sefer çünkü zaten hikaye ortada.

harry- istemediği ve asla heves etmediği bir turnuvaya katılmak zorunda bırakılıyor. ve harry bu kitapta oldukça aciz bırakılmış bir konumda. asla çözüm üretemiyor yarışma süresince. aslında kimse yardım etmese, ejderha gerçektende işini bitirebilirdi. ama yardım ettiler. herkes onu o kupaya taşımaya yemin etmiş gibiydi.

ron: tam bir kıskançlık krizi geçiriyo bu filmde. hem harrye karşı hemde hermione'ye karşı. duygularını tavanda yaşıyor. burnu da düşse almıyor. napalım, ergenliği en çok yaşayan ve ergen olduğu hissettirilen karakter kitapta.

hermione: bildiğiniz gibi. kız hep akıllı ve hep haklı.

ikizler: gelecek telaşına düştükleri bi kitap bu, ne yaparız, nasıl yaparız kurguları var hep arka planda. weasley ürünleri geliyorum diyor.

sirius : gerçekten seri boyunca harry'nin maruz kaldığı tek aile duygusunu sağlayan karakter. onun için endişeleniyor. bilgi paylaşıyor, yönlendirmeye çalışıyor. kol kanat gerici bir vaftiz baba görüyoruz onda. baba sıcaklığına en yakın duygu sanırım, içimi ısıtan canım karakter.

dumbledore: bi insan bu kadar mı sır küpü olur canım profesör. azıcık şu çocuğa durumları açıklasan keşke. yine sinir olduğumuz bir karakter bu kitapta da dumbledore eksik olmasın.

deligöz moody: gerçeği ile tanışmayı ve tüm yıl dersleri gerçekten onun verdiği bir versiyon olsun isterdim açıkcası. ciddi büyücü dünyasının karanlık yüzünü detayına kadar aktarabilecek bir karakterdi. heba oldu.

sihir bakanı, barty ve diğer bakanlık üyelerini çok bahse değer görmüyorum. her zamanli siyasi hırslar buralarda da devam ediyor. kaçınılmaz.

bill ile george weasley bu kitapta da büyük abilik görevlerini yerine getirerek harrynin destekçisi oluyorlar. sağolsunlar.

mrs weasley, gerçekten az bulunur ve ciddi anaç bir karakter. aşırı seviyorum.

ginny ve neville de aktif kitapta ama, daha henüz onların ışıldadığı bölümlere gelemedik.

diğer kitaplara nazaran daha çok olayı var kitabın bence biraz daha geliştirilecek yerleri de varmış aslında 2. okuyuşta farkettim. ama zaten bu hali ile de hayli uzun bir kitap. keyifli okumalar..

bu kitapla beraber harry'nin ergenlik sancılarını okuyoruz binlerce sayfa. sancılar beşinci kitapta da devam edecek.

ben ikizlerin durumunu korku ile okumuştum çünkü başlarında çok daha büyük bir sorun olduğunu düşünmüştüm ancak iyi çözüldü orası. turnuvadan nefret ettim, hala neden harrynin katılması gerektiğini anlamlandıramıyorum. sonu ise cidden gergin ve iyi yazılmıştı. seride en sevdiğim ikinci kitap.