hayat sanıldığı kadar zor mu sorusu

paytak ukdesi.

sanıldığından daha zor.

hayır sadece yeteri kadar paramız yok

sorusu ney be? sorunsalı diyeceksin pis faşist; tiz kellesi vurula.

evet hayat gerçekten zor,hem de çok zor.
zıtlıklar zordur, karışıklıklar,dengesizlikler,beklentilerin sonuç vermemesi, sürekli bir şeyler yapmak zorunda olmak,kendini ispatlama mecburiyeti..
en başa dönersek doğmak bile zor aslında ve oradan bir ışık çakıyor bize..
doğamayanları yani sezaryen doğumları bir kenara bırakalım.*
dışardan yapılan müdahaleleri yok sayalım,daha dünyaya gözümüzü açmadan bile bir savaş içerisindeyiz.o rotasyonlar,angajmanla başlayıp ekstansiyon,ekspulsiyon..
bu kadar zor bir hayata gelebilmek için bile ne kadar çok uğraşıyoruz aslında.hayat da bunun devamı aslında bazen bile isteye bazen de bilmeden sorumlulukların altinda ezilmiş şekilde buluyoruz kendimizi.
yapabileceğimize inansak da inanmasak da seve seve* mücadele ediyoruz.
hayat çok zor evet ama biraz da biz zorlaştırıyoruz bazı şeyleri.kendi kendimize eziyet ettiğimiz şu beynimiz belki de en büyük sorumlusu.
yaşadıklarımızın ağırlığı altında ezilmeyeceğimiz bir hayat...ütopik değil mi?
neyse hayat zor ve bunu biz bu hale getirdik.
(bkz: insan insanın kurdudur)

daha zor.

kolay mı desek daha doğru olur başlığı olmuş

aslında zor değil. sadece yönlendirmelere kanıyoruz.
arkadaşın biri hayat zor çünkü paramız yok diye yazmış.
para nedir? pamuk parçaları. insan hayatında pamuğa 3 yerde ihtiyaç duyar.
1. atletin pamuklu olması iyidir
2. vücudunda yara varsa
3. ölünce

zamanında para yerine tuz kullanılıyormuş. tuz o kadar kıymetli bir değişim aracıymış. şu an kilosu 2 lira olan tuz ile zamanında tonlarca odun alınıyormuş. bir kilo tuz, 1 çift öküz ediyormuş.
zaman dönmüş ve kıymetli sanılan şey kıymetsizleşmiş.
mesela 50 - 60 sene önce insanlar sahil kenarlarındaki tarlaları kız çocuklara miras olarak verirlermiş kıymetsiz diye. şimdi ise kıymetli arsanın tanımı değişmiş, tam tersi olmuş.
gelecekte paranın kıymeti olmayacak. su değerlenecek. tarlasından su çıkan kişi milyon dolar servete konmuş gibi olacak muhtemelen.
herşey mecrasında akıyor. kıymeti artmıyor, azalmıyor. eşyaya o kıymeti biz biçiyoruz. ihtiyacımız olmayan bir sürü şeye sahip olmak için kendimizi parçalıyoruz. sonra da hepsini bırakıp hırslarımızla birlikte 2 metre kefenle toprağa giriyoruz.

hayatı zorlaştırmamak için, değeri zaman içinde değişmeyecek şeylere kıymet vermek lazım.

hangi hayat?

maalesef bizim ülkemizde hayatın zorluğu bir çocuk için, eğer ailesinin maddi durumu iyi değilse 9-10 yaşlarında başlıyor ve bu durum çocuğun gelişiminde büyük rol oynuyor, yapmayın, maddi durumunuz yoksa yapmayın, çocuğunuzun da başını yakmayın, az düşünceli olun, penisiniz beyninizden fazla çalışmasın.

sanıldığı kadarı çıkaralım oradan.