hayatın değil insanların yorduğu gerçeği

artık hayatın beni yorduğuna inanmıyorum. hayatı bir suçu yok... kısacası hayatın değil de bizim -ya da benim gibi pek sosyal olmayanların- hayatınızın merkezine yerleştirdiğiniz, kaybetme korkusu yaşadığınınz insanları hal ve hareketleri, kendi kişiliklerini bir anda değiştirmeleri, bir başkası için değişmesi hayatınızı uzun bi süre çekilmez hale getiriyor. bi süre geçtikten sonra kendinize gelip başka biriyle tekrar aynı hayatı yapıyorsunuz ve bu böyle devam ediyor...

acayip bir realite.

hiç düşünmemiştim bak bunu.

demek insanlar yoruyor hımm..

yormasalar koç holding yönetim kurulu bende zaten.

ama insanlar işte.. hiçbişi yapmasalar çelme takıyolla.

ah bu insanlar...

aynen öyle yani bir iş yerinde örneğin iş ne kadar ağır olursa olsun yapılır bir şekilde ama insanlar yorar . o ortamı bozar huzur bırakmaz.

"insanlar hayata dahil değil mi?" sorusunu akla getiren gerçektir. :)

şaka bir yana da, başlık açmış olmak için açılmış bir başlık olmuş. hayat ile insan birbirinden ayrılabilir mi ki?..