hayatın durduğunun hissedildiği anlar

evcilleştirdiğini zannettiğiniz muhabbet kuşunuzun sakin sakin elinizde durup masum masum masum yüzünüze baktığı anda dayanamayıp minik kafasından bir öpücük vermek için dudaklarınızı öne doğru götürüp de yaklaştığınız tam o anda tek hamleyle dudağınızı keskin gagasıyla tutup bırakmadığı, acıdan kıvrım kıvrım kıvrandırdığı andır. ilk ve son öpücüğüm olarak kaldı.

bir süredir tedavisi sürdüğü halde bir türlü ölebileceğini kabullenemediğiniz kişinin ölmesi ve her şeyin ne kadar gerçek olduğunun dank etmesi.

şu an. (bkz: misafir)